Δύο εικόνες, χιλιάδες διαφορές: Τελικά τι σημαίνει «πολυαθλητικός σύλλογος»;

Χωρίς να «επιδεικνύουν» τη συνεισφορά τους και δίχως να «διαφημίζουν» σε κάθε ευκαιρία την υποστήριξή τους στον μεγαλύτερο πολυαθλητικό σύλλογο της Ελλάδας, οι φίλοι του Παναθηναϊκού, για ακόμα μία φορά έκαναν μαθήματα εξέδρας, γεμίζοντας το κλειστό της Λεωφόρου. 

Το μεσημέρι της Κυριακής (12/10), στην εντός έδρας αναμέτρηση της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του «τριφυλλιού» με τον ΠΑΣ Γιάννινα, ο κόσμος γέμισε το κλειστό της Λεωφόρου, δεν σταμάτησε λεπτό να τραγουδά και στήριξε την ομάδα της Σελέν Ερντέμ, η οποία ευχαρίστησε τους φίλους του συλλόγου με μία εντυπωσιακή εμφάνιση και νίκη (96-43). 

Για ακόμα ένα ματς, οι «αιώνια πιστοί» εξέφρασαν την αμέριστη αγάπη τους για τη «Μάνα του Λόχου» και απέδειξαν ότι είναι πραγματικοί οπαδοί και όχι «οπαδοί των τηλεοράσεων». Την ίδια ώρα που οι... απέναντι, που δεν σταματούν να μιλούν για «πολυαθλητικούς συλλόγους», δεν είναι ούτε 50 σε ευρωπαϊκό παιχνίδι! 

Ας μη γελιόμαστε. Οι διαφορές της οπαδικής νοοτροπίας των «πράσινων» και των «ερυθρόλευκων» είναι χαοτικές. Μια ματιά να ρίξει κανείς στα παιχνίδια των τμημάτων των δύο συλλόγων μπορεί να το αντιληφθεί. Από την πλευρά τους, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού βρίσκονται «στα πέταλα ολόκληρης της Γης», στηρίζοντας τον Ερασιτέχνη και δημιουργώντας απίστευτη ατμόσφαιρα σε παιχνίδια της ομάδας μπάσκετ με αμαξίδιο στην Κύπρο και μετατρέποντας σε... Λεωφόρο το κλειστό του Βύρωνα. Από την άλλη πλευρά, ο αντίπαλος Ολυμπιακός «βλέπει» γεμάτα κλειστά και γήπεδα σε ελάχιστες περιπτώσεις, καθώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι αθλητές του συλλόγου από τον Πειραιά αγωνίζονται σε... άδεια γυμναστήρια. 

Και πραγματικά είναι απορίας άξιον: Τι σημαίνει τελικά «πολυαθλητικός σύλλογος», ένας όρος που αναφέρουν πιο... συχνά και από τη λέξη «καλημέρα» στον Ολυμπιακό; Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος έχει 48 τμήματα, χιλιάδες τίτλους και ο κόσμος του είναι στη... θέση του. Στην κερκίδα δηλαδή, στηρίζοντας αδιάκοπα τους αθλητές του συλλόγου. Αντίθετα, οι φίλοι του Ολυμπιακού πανηγυρίζουν νίκες από την... τηλεόραση, τα περισσότερα τμήματα των Πειραιωτών αγωνίζονται χωρίς να έχουν τη στήριξη των φιλάθλων τους και ο «μύθος» του... πύρινου κόσμου μοιάζει πλέον με «κρύο ανέκδοτο»! Την ίδια στιγμή, στον Πειραιά μετρούν - και λογικό είναι - τους τίτλους όπως τους συμφέρει, μιλώντας για τα «πιο δημοφιλή αθλήματα». Κάτι το οποίο καταλύει την ουσία ύπαρξης των Ερασιτεχνικών Συλλόγων, όπου στοχεύουν στο να πρωταγωνιστούν παντού, να δίνουν το παράδειγμα σε νέα παιδιά να ασχολούνται με τον αθλητισμό και να δίνουν την ευκαιρία για καλύτερες συνθήκες εργασίας σε αθλητές που ασχολούνται με μη δημοφιλή αθλήματα και - δυστυχώς - το κράτος δεν τους παρέχει όλα όσα απαιτούνται. Φυσικά, το «Α» και το «Ω» των συλλόγων είναι ο κόσμος τους, καθώς αυτός είναι που κρατά «ζωντανή» τη «φλόγα».

Και το τελευταίο διάστημα, υπάρχουν δύο παραδείγματα που δείχνουν τους δύο διαφορετικούς «κόσμους» που χωρίζουν τους δύο συλλόγους και τους οπαδούς τους. Από τη μία το γεμάτο κλειστό της Λεωφόρου σε ένα - στα χαρτιά - εύκολο και μη εμπορικό παιχνίδι της Α1 Μπάσκετ Γυναικών και από την άλλη, το άδειο ΣΕΦ σε παιχνίδι της ομάδας μπάσκετ γυναικών του Ολυμπιακού κόντρα στη Βαλένθια στην πρεμιέρα της EuroLeague! Δύο εικόνες, χιλιάδες διαφορές...