Η διπλή ανάγνωση της αναγνώρισης στον Κέντρικ Ναν
Ο πιο δύσκολος αντίπαλος στην Euroleague αντιμετωπίζεται με εξοργιστική αδιαφορία από τη διαιτησία.
Ο πιο δύσκολος αντίπαλος στην Euroleague αντιμετωπίζεται με εξοργιστική αδιαφορία από τη διαιτησία.
Η Euroleague τίμησε τον Κέντρικ Ναν με μία από τις πιο χαρακτηριστικές διακρίσεις της σεζόν: τον ανέδειξε ως τον δυσκολότερο παίκτη για να μαρκαριστεί.
Μια αναγνώριση που δεν προήλθε μόνο από τους φιλάθλους ή τα media, αλλά από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της διοργάνωσης. Ωστόσο, πίσω από αυτή την τιμή κρύβεται μια βαθιά αντίφαση.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται από τη διαιτησία δεν συνάδει ούτε με το ταλέντο του, ούτε με την εικόνα που έχουν οι αντίπαλοι για εκείνον. Πριν την έναρξη της φετινής Euroleague, ένα video στα social media συγκέντρωσε τις απόψεις περισσότερων από 20 παικτών της διοργάνωσης.
Όλοι συμφώνησαν ότι ο Κέντρικ Ναν είναι ο πιο δύσκολος παίκτης για να μαρκαριστεί. Όταν ξεκίνησε η σεζόν, η Euroleague προχώρησε σε μια πιο επίσημη ψηφοφορία, αυτή τη φορά με τη συμμετοχή των 20 αρχηγών των ομάδων. Στην ερώτηση «ποιος είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος για να μαρκάρεις;», η απάντηση ήταν ξεκάθαρη και καθολική... Κέντρικ Ναν.
Η διάκριση αυτή είναι απόλυτα τιμητική για τον Αμερικανό γκαρντ του Παναθηναϊκού. Επιβεβαιώνει την αγωνιστική του αξία, την επιρροή του στο παιχνίδι και την αναγνώριση που απολαμβάνει από τους συναθλητές του. Ο Ναν είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους σκόρερ της λίγκας, με την μπάλα στα χέρια του σε κρίσιμες στιγμές, με πολλές προσπάθειες και καθοριστική εμπλοκή σε κάθε ματς.
Κι όμως, αυτή η αναγνώριση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει η διαιτησία. Ο παίκτης που οι αντίπαλοι τρέμουν, αυτός που θεωρείται ο πιο δύσκολος να περιοριστεί, είναι μόλις 56ος στις ελεύθερες βολές ανά αγώνα (2,8) και 38ος στα κερδισμένα φάουλ (3,2).
Είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς πως οι αντίπαλοι δεν τον μαρκάρουν σκληρά. Είναι αδύνατο να μην του κάνουν φάουλ για να τον περιορίσουν. Κι όμως, τα φάουλ αυτά δεν καταγράφονται, δεν σφυρίζονται, δεν μεταφράζονται σε βολές. Η στατιστική μιλά από μόνη της.
Την επόμενη φορά που θα δούμε τον Ναν να εκνευρίζεται ή να αντιδρά έντονα, ας αναλογιστούμε τι βιώνει σε κάθε παιχνίδι. Όσο οι διαιτητές δεν σφυρίζουν τα φάουλ που του γίνονται, όσο δεν του δίνουν τις βολές που δικαιούται, είναι σαν να δίνουν στους αντιπάλους το ελεύθερο να τον χτυπούν.
Η απλή ανάγνωση της ανάδειξής του ως δυσκολότερου αντιπάλου είναι μια τιμητική διάκριση. Η ουσιαστική ανάγνωση, όμως, είναι η οργή για την ανοχή και την αδικία στην αντιμετώπισή του.
