Το συγκινητικό «αντίο» του Τεττέη στην Κηφισιά - Δάκρυσε ο επιθετικός του Παναθηναϊκού (vid)
Ο Ανδρέας Τεττέη αποχαιρέτησε με ένα άκρως συγκινητικό βίντεο την Κηφισιά, δίχως να μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Ο Ανδρέας Τεττέη αποχαιρέτησε με ένα άκρως συγκινητικό βίντεο την Κηφισιά, δίχως να μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Ο Ανδρέας Τεττέη έχει ήδη ανακοινωθεί από τον Παναθηναϊκό και θα αποτελεί παίκτη της ομάδας από την 1η Ιανουαρίου, με τον ίδιο να αποχαιρετά με ένα συγκινητικό βίντεο την Κηφισιά και να αναφέρεται σε όσα έζησε στον σύλλογο των βορείων προαστίων.
Διαβάστε ακόμα: Στο παιχνίδι για Ουαταρά ο Παναθηναϊκός, «ανοιχτή» η Μονακό
Ανέφερε μάλιστα ότι θα είναι για πάντα ο μεγαλύτερος οπαδός της Κηφισιάς, μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον κ. Πρίτσα και δήλωσε ευγνώμων για τα όσα έζησε, όντας πια έτοιμος να ξεκινήσει το επόμενο κεφάλαιο της καριέρας του.
Αναλυτικά το μήνυμά του
«Είμαι ο Ανδρέας Τεττέη και αυτό είναι το αντίο μου. Είναι το πιο δύσκολο αντίο και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να έρθει αυτή η στιγμή τόσο γρήγορα αυτήν τη χρόνια. Μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο.
Δεν το περίμενα ότι αυτή η ιστορία στην Κηφισιά θα κρατούσε έξι χρόνια. Είμαι ευγνώμων γιατί αυτά τα χρόνια δεν θα τα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου.
Η σχέση μου με τον Πάνο Πρίτσα είναι... Δεν μπορώ να το περιγράψω... Σαν μεγαλύτερος αδελφός. Με έχει στηρίξει πάρα πολύ.
Χωρίς τον κύριο Πρίτσα θα ήμουν ένα τίποτα στην Κηφισιά. Ήταν ο άνθρωπος που με στήριξε, με βοήθησε κι ένας από τους λόγους που έγιναν όλα αυτά. Πέρα από πρόεδρος κοιτούσε πάντα το καλύτερο για μένα. Με βάφτισε. Ήταν πάντα εκεί σε καλές και δύσκολες στιγμές.
Θυμάμαι το γκολ στη Νέα Σμύρνη. Ήταν το ιστορικό γκολ που η Κηφισιά πήρε την άνοδο στη Super League 2. Aπό εκείνο το ματς ξεκίνησε ο κόσμος να με μαθαίνει.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την άνοδο από τη Β' στην Α' Κατηγορία, την πρώτη χρονιά. Δεν ήθελα να φύγω όταν ήρθε η πρόταση από τη Βίμποργκ. Ήθελα να βοηθήσω να βγει η ομάδα στην Α' Εθνική επειδή εκεί της αξίζει να είναι.
Δεν θα γινόταν να μην ήμουν στην Καλαμάτα για να πανηγυρίσουμε μαζί. Ήμουν σίγουρος ότι θα κερδίζαμε εκείνο το ματς. Πήγα στα αποδυτήρια να πανηγυρίσω μαζί τους σαν να έβαλα εγώ αυτό το γκολ.
Θα κρατήσω για πάντα αυτή την επικαλαμίδα με το τρόπαιο της Super League 2 και τη μητέρα μου. Είναι από τις πιο ευτυχσιμένες μέρες της ζωής μου.
Θα είμαι πάντα δίπλα την Κηφισιά. Όπου και να είναι. Θα τη στηρίζω για μια ζωή. Μια αγκαλιά με τον Πάνο, τον κύριο Χρήστο και τον Κωνσταντίνο. Είμαι και θα είμαι ο πιο φανατικός οπαδός της ομάδας».