Πρίντεζης Blog: Ο Ναν και τα νταν, ντιν, νταν!

Απέμεναν 4,4 πριν το φινάλε. Όλα είχαν γείρει υπέρ της Μπασκόνια. Ο τύπος πήρε τη μπάλα, «ζύγιζε» τον χρόνο, «ζύγισε» τις κινήσεις του, βρέθηκαν μπροστά του ο Φόρεστ και ο Ντιάλο και μπροστά τους έριξε αυτό το «μεγάλο» σουτ με απόλυτη ακρίβεια και εντός χρόνου. Η φάση μοιάζει περίπλοκη στο μυαλό μας, αδιανόητη και όμως είναι φάση… Κέντρικ Ναν. Είναι απλά μια μέρα στη δουλειά για εκείνον. Το πώς φτάσαμε ως εκεί, θα το αναλύσω παρακάτω. Είναι ευλογία για τον Παναθηναϊκό να έχει έναν παίκτη που ξέρει τι θα κάνει τη κατάλληλη στιγμή. Με τις καλές και τις κακές βραδιές του. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Με τον Κέντρικ Ναν νιώθεις ασφάλεια. Ξέρεις ότι θα το πάρει το σουτ σε crunch time.

Περίπλοκο; Οχι, μια μέρα στη δουλειά!

Ομολογώ πως βλέποντας τη φάση, δεν περίμενα ότι θα ευστοχήσει γιατί ήταν πραγματικά ένα δύσκολο σουτ. Υπό τις χειρότερες συνθήκες, αλλά για αυτό είναι ο Ναν διότι έχει τις πλαστικές κινήσεις, τα skills, την προσωπικότητα για να βγει μπροστά. Το είχε κάνει με ένα σαφώς πιο εύκολο καλάθι κόντρα στην Μπολόνια τη σεζόν της κούπας. Με ένα ντράιβ. Όταν ο Αμερικανός γκαρντ έχει καθαρό μυαλό, παίρνει απρόβλεπτες – για τους αντιπάλους – αποφάσεις. Όλα καλά ως εδώ για την… αφεντιά του.

Μετά το +17, έκλεισε ο διακόπτης χωρίς λόγο

Ο Παναθηναϊκός έκανε τα πάντα για 30’ ώστε να κερδίσει με άνεση, αν και η Μπασκόνια ήταν απογοητευτική. Για 10’ έκανε τα πάντα για να χάσει. Η τελευταία περίοδος πρέπει να του γίνει μάθημα. Δικαίως ο Εργκίν Αταμάν γκάζωσε τους παίκτες του. Δικαίως δεν το πανηγύρισε. Σίγουρα ένιωσε ανακούφιση, αλλά ο τρόπος που πήγε να χαθεί το ματς ήταν πραγματικά αυτοκτονικός. Με πολλά μαζεμένα λάθη και με κορυφαίο το «δώρο» στον Φόρεστ (ένα box out ήθελε). Λάθη, χαμένα ριμπάουντ και ταυτόχρονα εύκολους πόντους σε μια ομάδα που δεν την λες και σούπερ. Οι ήχοι από τα… καμπανάκια ήχησαν ξανά. Όπως συνέβη με Μπάγερν και Μπαρτσελόνα. Στους τομείς που ανέφερα. Ναι, συμφωνώ απόλυτα πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάνει προετοιμασία, ναι συμφωνώ απόλυτα πως είναι αμέτρητες οι υποχρεώσεις που αν ήμουν ο Αταμάν θα προτιμούσα προπονήσεις από τα ματς ώστε να «δέσω» παλιούς και νέους. Αν ήμουν ο Αταμάν θα τους έδειχνα μόνο το τελευταίο δεκάλεπτο. Πως το +17 έγινε 0.

Δεδομένα η ομάδα θα ρολάρει στη συνέχεια. Θα βρει τον δρόμο της. Αυτό να το έχετε στο μυαλό σας. Απλά θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος μέχρι και ο Εργκίν Αταμάν καταλήξει σε πεντάδες, γιατί παρατήρησα πως άλλαξε αρκετές φορές τις πεντάδες του μέσα στο ματς ώστε να έχουν άπαντες ρυθμό. Ως εκ τούτου τα καμπανάκια με τα «νεκρά» διαστήματα θα πρέπει να μπουν στο mute.

Οι Οσμαν-Χουάντσο και το πρόβλημα στο "5"

Ο Παναθηναϊκός πήρε πολλά από τον Τσέντι Οσμαν ο οποίος απέδειξε πως είναι ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης στο coast to coast και δεν έχει αντίπαλο να τον σταματήσει όταν πατήσει το… γκάζι ενώ όταν ο Χουάντσο είναι καλά τότε όλη η αμυντική λειτουργία του «επτάστερου» νιώθει καλά. Επίσης, κράτησα ότι ο Σορτς ήταν πιο ζωηρός, πιο δραστήριος και έδειχνε να «κολλάει» με τον Σλούκα, αλλά κράτησα και το γεγονός πως οι «πράσινοι» δεν πήραν τίποτα από το «5». Χολμς (έχει το ελαφρυντικό πως έκανε τη μετάβαση από το ΝΒΑ στην Ευρώπη) και Γιούρτσεβεν (ειδικά ο Τούρκος προβληματίζει με την εικόνα του) δεν βοήθησαν και για αυτό ο Εργκίν Αταμάν έπαιξε με κοντά σχήματα και χωρίς καθαρό σέντερ. Σε 5 – out situation. Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός κρατάει μόνο ότι νίκησε και τίποτα άλλο. Μπροστά του έχει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιοι ξένοι θα «κοπούν». Κυριακή κοντή γιορτή.