Γκαραγκάνης Blog: Τακτικά άψογος, ξανά άστοχος

Έχει το περιθώριο το Τριφύλλι να «πανηγυρίζει» ισοπαλίες; Όχι. Ισοπαλίες, οι οποίες, μάλιστα, δεν βοηθούν να επιτύχει τους στόχους του; Όχι. Υπάρχει δεδομένο ζήτημα, που σε 270 αγωνιστικά λεπτά ο Παναθηναϊκός σκόραρε ένα γκολ; Υπάρχει. Είναι καλό το 0-0, απέναντι στους Ουκρανούς, στην οικονομία του ζευγαριού και με φόντο την ευρωπαϊκή συνέχεια; Όχι. Όμως, αν και καλοκαίρι, οι Πράσινοι, για πρώτη φορά από τον περασμένο Νοέμβριο που έχουν προπονητή τον Ρουί Βιτόρια, επιτυγχάνουν να καθιερώσουν ένα αγωνιστικό μοτίβο με αρχές και πλάνο.

Ο Ρουί Βιτόρια έκανε δουλειά αυτό το καλοκαίρι. Ακόμα και ο λιγότερο fan του, οφείλει να παραδεχτεί ότι, σε αντίθεση με τη σεζόν που τελείωσε, ο Παναθηναϊκός αρχίζει και έχει χειροπιαστές ιδέες μέσα στο γήπεδο και δημιουργεί προσωπικότητα και νοοτροπία. Βλέπετε τι γίνεται τριγύρω, με άξονα το ελληνικό ποδόσφαιρο και την εκπροσώπησή του στην Ευρώπη. Άσχημα αποτελέσματα των εγχώριων ομάδων με «μεγαθήρια» τύπου Αράζ, Άρη Λεμεσού και Βόλφσμπεργκερ. Τη στιγμή που ο αθηναϊκός σύλλογος τα βάζει με καταξιωμένα brands, όπως η Ρέιντζερς και η Σαχτάρ Ντόνετσκ. Δύο εβδομάδες πίσω, η ομάδα του Αρντά Τουράν έκανε σκόνη και θρύψαλα, εκτός έδρας, την Μπεσίκτας που κοστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια.

Αν έπαιζε όπως με τη Ρέιντζερς...

Στο ΟΑΚΑ δημιούργησε συγκεκριμένες φάσεις, μία από ατομικό λάθος του Πάλμερ - Μπράουν (εξαιρετικός κατά τα λοιπά), άλλη μία στο φινάλε, κάποιες ακόμα σποραδικές στιγμές δίχως να πιέσει και να ωθήσει σε «τρικυμία» τους Πράσινους. Αντίθετα, οι γηπεδούχοι είχαν δύο σούπερ κεφαλιές, από φοβερά πλεονεκτικές θέσεις, άουτ (Τουμπά, Τσέριν), τη σουτάρα αλά Σαραβάκος του Πελίστρι στο πρώτο ημίχρονο, ένα σουτ του Ζαρουρί και το ανεπανάληπτο τετ α τετ του Σφιντέρσκι από το άγγιγμα μπάλας του Μαξίμοβιτς. Βλέποντας τον αντίπαλο γκολκίπερ Ρίζνικ να «ντύνεται» Μπάτλαντ και να κρατάει όρθια την ομάδα του.

Προφανώς, οι κακές αποφάσεις στην τελική προσπάθεια και το «μηδέν» ενεργητικό στο ΟΑΚΑ μπορεί να κοστίσουν την πρόκριση. Η ρεβάνς της Πολωνίας, θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι, όπου, πλέον, ο Παναθηναϊκός θα κατέβει δίχως κανένα περιθώριο σφάλματος. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτή η παθογένεια «γιατρεύεται» με φορ γκολτζή. Είναι, καθαρά, θέμα ψυχολογίας και ψυχραιμίας στην εκτέλεση. Ουσιαστικά, το μείζον ζήτημα που έχει λίγες ημέρες εμπρός του να λύσει ο Ρουί Βιτόρια. Ακόμα και με το ρόστερ μη σχηματοποιημένο, ο Πορτογάλος κόουτς παρουσίασε έναν Παναθηναϊκό άψογο τακτικά. Όχι τόσο ορμητικό και πιεστικό όπως με τη Ρέιντζερς. Αν «τσιμπούσε» και επέλεγε το ίδιο αγωνιστικό pattern, αυτή τη στιγμή θα γράφαμε για τη διαχείριση ενός πιθανού... 0-3 κόντρα στους παικταράδες της Σαχτάρ.

Δεδομένα είναι αουτσάιντερ η αθηναϊκή ομάδα, ενόψει του επαναληπτικού, όμως ρεαλιστικά δεν έχει τελειώσει απολύτως τίποτα. Ίσως κάποια στιγμή το γκολ να έρθει. Πιθανώς, τότε, να είναι αργά και να έχουν κριθεί τα πάντα, αναφορικά με το ευρωπαϊκό status του Παναθηναϊκού για τη σεζόν 2025/26. Ωστόσο, αν συνεχίσει σε αυτό το επίπεδο βελτίωσης αγωνιστικά το Τριφύλλι και «δυναμώσει» την προσωπικότητα και το mentality που παρουσιάζει, όταν θα έρθει ο Ουναΐ (ή ο αντι – Ουναΐ), ένας υψηλού επιπέδου δεξιός μπακ (εξαιρετικός, ξανά, ο Κώτσιρας, αλλά η κουβέντα γίνεται για το βάθος στις επιλογές του προπονητή), «μπει» στο πετσί του ρόλου ο Ζαρουρί και, ενδεχομένως, προστεθεί ένας φορ αντί του Γερεμέγεφ, η πληρότητα και η επάρκεια «υλικού» δεν γίνεται να μην κάνει τη διαφορά...