Γκαραγκάνης Blog: Μικρό κέρδος ο Ταμπόρδα, μεγάλο χάσιμο η διαχείριση του Κυπέλλου

Όταν έχουν ξοδευτεί τόσοι βαθμοί στο Πρωτάθλημα, σε παιχνίδια που ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είχε πάρει. Όταν τα ατομικά λάθη παικτών υποθηκεύουν παιχνίδια, νίκες και στόχους. Όταν στα έξι τελευταία ματς, ανεξαρτήτως διοργάνωσης, έχουν καταλογιστεί πέναλτι εις βάρος της ομάδας στα τέσσερα. Όταν, έως τώρα, στη σεζόν έλειψαν κομβικοί παίκτες από σημαντικούς αγώνες και αυτή η συνθήκη συνεχίζει να ισχύει. Θέλει, λοιπόν, κόπο να σου προκαλέσει θυμό και απογοήτευση ένα ματς Κυπέλλου στην Καβάλα. Όμως και αυτό το κατόρθωμα συνέβη...

Μετά την εξέλιξη στο Πρωτάθλημα, όπου το Τριφύλλι έχει απομακρυνθεί πολύ από την κορυφή και η διεκδίκηση του τίτλου αποτελεί όνειρο απατηλό, θα περίμενε κανείς μία πιο προσεκτική αντιμετώπιση και διαχείριση στο Κύπελλο. Ας ακολουθεί ματς στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ. Ο ίδιος ο Ράφα Μπενίτεθ λέει ότι «το επόμενο παιχνίδι είναι πάντα το σημαντικότερο». Μόνο που αυτό το δόγμα δεν το είδαμε στην Καβάλα. Εκτός αν θεωρεί ο Παναθηναϊκός ότι νίκησε τον ΑΟΚ, έκανε το «τέσσερα στα τέσσερα», μπήκε στην τετράδα της League Phase και όλα είναι κρέμα... Δεν είναι! Υπήρχε ένα σενάριο, το οποίο ήταν – και μετά το 1-2 στη Μακεδονία είναι – ικανό να υποθηκεύσει και την πορεία στο Κύπελλο.

Κυνηγώντας το επίτευγμα της... λαίλαπας Τερίμ

Το Κύπελλο, η κατάκτηση του οποίου θα έπρεπε να είναι ΜΕΓΑΣ ΣΤΟΧΟΣ, διότι προσφέρει καλό ευρωπαϊκό εισιτήριο και ένα μήνα περισσότερη προετοιμασία το ερχόμενο καλοκαίρι. Ε, το παιχνίδι της 5ης αγωνιστικής της League Phase αντιμετωπίστηκε ως ένα απλό ματς που θα έπρεπε να είναι νικηφόρο. Έστω με ένα γκολ, όπως και έγινε... Τι και αν ένα γκολ ακόμα θα μπορούσε να αποτελέσει βοήθημα για μία πιο εύκολη πορεία στη διοργάνωση; Ο Παναθηναϊκός αρκέστηκε στο 1-2 και, πλέον, έχει Άρη ή Παναιτωλικό στη Λεωφόρο στους «οκτώ», Ολυμπιακό ή ΠΑΟΚ (εφόσον περάσει τον Ατρόμητο) σε διπλά ματς στους «τέσσερις» (με τη ρεβάνς εκτός) και, λογικά, την ΑΕΚ στον τελικό. Έκανε, δηλαδή, playoffs Πρωταθλήματος το Κύπελλο, για ένα γκολ... Με ομάδα SL2.

Αιτιολογία μπορεί να υπάρχει, αλλά κάπου οι δικαιολογίες στερεύουν. Μπορεί, πράγματι, οι δύο αναγκαστικές αλλαγές των Σφιντέρσκι και Πάντοβιτς να ώθησαν τον Μπενίτεθ να μην κάνει πέμπτη αλλαγή και να μην βάλει άλλον βασικό κόντρα στην Καβάλα. Μπορούμε να μνημονεύσουμε, ξανά, την ατυχία των δύο δοκαριών (Κώτσιρας, Νίκας). Ακόμα και την κωμική απόφαση των Κόκκινου και Πουλικίδη να δώσουν ανύπαρκτο πέναλτι στην Καβάλα. Αυτό που δεν αλλάζει, τελικά, είναι η νοοτροπία. Ένα γκολ ακόμα ήθελε, για να μην έχει τον Άρη/Παναιτωλικό στη Λεωφόρο αλλά τον OΦΗ/Αστέρα και στα ημιτελικά μία ομάδα εκ των Λεβαδειακού, Βόλου ή Κηφισιάς, με τη ρεβάνς στη Λεωφόρο. Αυτό το γκολ δεν μπήκε ποτέ και, πλέον, ο Παναθηναϊκός πρέπει να θυμηθεί τις εποχές της... λαίλαπας Τερίμ για να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου.

Ξεχώρισε ο Ταμπόρδα, τα συν και τα πλην του Αργεντινού

Όποιος περίμενε να δει ποδόσφαιρο με τη συγκεκριμένη, πειραματική, ενδεκάδα έκανε μεγάλο λάθος. Κάτι δεν υπολόγισε, όταν σε αυτή βρίσκονταν πιτσιρικάδες, ο Βιλένα, ο Μαντσίνι και ο, άφαντος μέχρι πρότινος, Βισέντε Ταμπόρδα. Δύο κουβέντες για τον Αργεντινό και όχι επειδή έβαλε το γκολ νίκης. Ούτε επειδή το 0-1 αρχίζει από αυτόν... Οι επαφές του με την μπάλα, οι πάσες του, η τεχνική του δεν αμφισβητούνται. Προφανώς και ρυθμό δεν έχει, αφού δεν παίζει. Ωστόσο, δεδομένα διαθέτει ποιότητα. Στα μεγάλα μείον το έλλειμμα δύναμης και η κόπωση που τον «βρήκε» μετά το 60ό λεπτό. Πάντως, στη γενικότερη εικόνα των Πράσινων στην Καβάλα ξεχώρισε και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί, πλέον, να αιτιολογηθεί – έστω και αν ο αντίπαλος ήταν επιπέδου Super League 2 – άλλο σερί DNP. Ουναΐ δεν είναι, ούτε θα γίνει... Όμως, για πέταμα, επίσης, δεν είναι.