Γουλής blog: Το (πολύ) άκομψο της υπόθεσης με τον Κόντη και το reboot που πάτησε ο Αλαφούζος

Δεν ξέρω αν πηγαίνω κόντρα στο... ρέμα και στον όποιο «ενθουσιασμό» της στιγμής και των «κοσμογονικών» αλλαγών που έχουν ξεκινήσει το τελευταίο 48ωρο στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, αλλά προσωπικά έχω και τις ενστάσεις μου και τις επιφυλάξεις μου για πολλά ζητήματα.

Πρώτα απ’ όλα στο προπονητικό ζήτημα. Διότι ο χειρισμός απ’ την πλευρά του ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού, Γιάννη Αλαφούζου στην προκειμένη περίπτωση είναι μάλλον... άβολος και καθόλου «κομψός» (ας το πούμε έτσι) απέναντι στον Χρήστο Κόντη. Όταν μόλις την περασμένη εβδομάδα ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ μετέφερε προς τον 50χρονο τεχνικό πως είναι πολύ ευχαριστημένος απ’ τον ίδιο και πως «...προχωράμε όπως είμαστε», δεν είναι και το πλέον... νορμάλ λίγες ημέρες μετά (και τρία 24ωρα πριν απ’ το πάρα πολύ σημαντικό έως και κομβικό παιχνίδι με τον Άρη στο «Βικελίδης») να... ξημερώνει όλος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού με πρώτο θέμα στις αθλητικές ιστοσελίδες πως κλείνει ή είναι πια μία... ανάσα απ’ τη συμφωνία με το «τριφύλλι» ο Ράφα Μπενίτεθ. Κι ας διαψεύστηκε όλο αυτό απ’ την ΠΑΕ, η ουσία δεν αλλάζει...

Μέσα από επαφές που έχει κάνει μάλιστα ο ίδιος ο Αλαφούζος με τον 65χρονο Ισπανό τεχνικό, ο οποίος αποτελεί προσωπική επιλογή του, στην οποία ενεπλάκη στην πορεία μέσω των διασυνδέσεών του κι ο σύμβουλός του Φράνκο Μπαλντίνι. Οπως είναι κι η απόφασή του να πάρει συνολικά (ξαφνικά) «πάνω του» το θέμα του προπονητή και να... ανακατέψει την τράπουλα. Τρομερά άκομψος κι άδικος χειρισμός της όλης κατάστασης, για έναν προπονητή που οι παίκτες τον έχουν αξιολογήσει πολύ διαφορετικά απ’ τον ιδιοκτήτη της ομάδας τους. Και κάκιστο timing της όλης συνθήκης, ειδικά όταν τα δεδομένα εσωτερικά τροποποιούνται διαρκώς απ’ τη μία στιγμή στην άλλη.

Είναι ξεκάθαρο πλέον πως ο Αλαφούζος είναι σε φάση τεράστιων ριζικών αλλαγών σ’ όλο τον οργανισμό του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού κι έχει ήδη πατήσει το... reboot. Σε ομάδα, ΠΑΕ, δομές στα πάντα...

Μόνο που όλη αυτή η κοσμογονία αντί να γίνει τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, αποφασίστηκε να γίνει μέσα Οκτωβρίου. Πόσο λειτουργικό μπορεί να είναι όλο αυτό; Θα το δείξουν οι επιλογές που θα γίνουν σε όλα τα επίπεδα, μόνο που αυτές θα πρέπει να γίνουν μέσα από μία ξεκάθαρη λογική και σχέδιο κι όχι μέσα από ένα «κουμπί πανικού» και μια διαδικασία «πάω να τα αλλάξω όλα και βλέπουμε...».

Οι αλλαγές στην ΠΑΕ κι ο Μπουτσικάρης

Στην ΠΑΕ η πρόθεση του Αλαφούζου είναι να αλλάξει πάρα πολλά πρόσωπα σε λειτουργίες και εσωτερικές δομές. Άλλαξε εδώ και λίγες ημέρες εμπορικό διευθυντή, προσλαμβάνοντας τον Γιώργο Σταθόπουλο, θα αλλάξει συνεργάτες με τον γενικό διευθυντή Βαγγέλη Σουφλέρη και την Β’ αντιπρόεδρο κι επικεφαλής του νομικού επιτελείου Αθηνά Μπαλωμένου να οδεύουν προς την αποχώρηση.

Η επιθυμία του είναι να επιστρέψει ο Λεωνίδα Μπουτσικάρης σε κομβικό ρόλο εντός της ΠΑΕ, όμως παρά το γεγονός πως οι δυο τους συνεργάστηκαν πρόσφατα σε ένα άλλο θέμα, περίπου ενάμιση χρόνο μετά την αποχώρηση του 47χρονου δικηγόρου απ’ τον Παναθηναϊκό και τη θέση του αντιπροέδρου, δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο ακόμα αν θα πειστεί να επανέλθει ο κ. Μπουτσικάρης στο οργανόγραμμα της ΠΑΕ. Θα φανεί αυτό τις επόμενες ημέρες.

Ας ελπίσουμε σε ότι γίνει από εδώ και πέρα να υπάρξει λογική. Ποδοσφαιρική λογική… Όμως για την ώρα προσωπικά δεν πείθομαι πως υπάρχει «σχέδιο» και ξεκάθαρο πλάνο, πέρα από μία διάθεση απ’ την πλευρά του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ (ο οποίος είναι πια πιο «ενεργός» από κάθε άλλη φορά), να λειτουργήσει μέσα από ένα πάρα πολύ πιο προσωποκεντρικό μοντέλο, με τον Φράνκο Μπαλντίνι να αποτελεί το «κλειδί» όλων όσων θα γίνουν από εδώ και πέρα. Και συνήθως επί Αλαφούζου, η... ιστορία έχει δείξει πως τέτοιες επιλογές δεν έχουν τις περισσότερες φορές «καλή» κατάληξη...

Η «νίκη» στο θέμα των Τεττέη-Παντελίδη

Μ’ αυτά και μ’ αυτά επισκιάστηκαν μέσα σε μόλις 24 ώρες όλα όσα έγιναν στην υπόθεση της μεταγραφής «πακέτο» των Ανδρέα Τεττέη και Παύλου Παντελίδη απ’ την Κηφισιά. Λες και υπάρχει... τάμα στον Παναθηναϊκό, κάθε φορά που γίνεται κάτι «δυνατό» και «καλό», να ακολουθεί κάτι άλλο που να δημιουργεί ξανά αμφιβολία και ενδοιασμό.

Ναι, πληρώθηκαν και οι δύο παίκτες υπεραξία, αλλά για να γίνουν οι συγκεκριμένες μεταγραφές, με τη συνθήκη και τις κάκιστες σχέσεις που είχαν διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες με την Κηφισιά, μόνο μέσω ενός μεγάλου ποσού θα μπορούσαν να πάρουν οι «πράσινοι» τους δύο παίκτες. Απ’ την άλλη βεβαίως, ως κίνηση όλο αυτό ήταν μια γερή ένεση αισιοδοξίας κι αυτοπεποίθησης που είχε ανάγκη όλος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού. Κι ένα «χτύπημα» εντελώς αθόρυβα και κάτω απ’ τα... ραντάρ απέναντι σε όλο τον ανταγωνισμό του Παναθηναϊκού που έμεινε... αποσβολωμένος να παρακολουθεί μία εξέλιξη που δεν την περίμενε.

Και με το «τριφύλλι» να επενδύει σε δύο Έλληνες που έχουν ήδη ξεχωρίσει στην εφετινή Super League και είναι πια σε προθάλαμο εθνικής ομάδας. Και τέτοιοι παίκτες είναι αλήθεια πως δεν... περισσεύουν πλέον στα μέρη μας. Ναι, επικοινωνιακά ο Παναθηναϊκός πήρε μία σημαντική νίκη κόντρα σε όλους, αρκεί να υπάρξει σωστό σχέδιο για την αξιοποίησή τους...