Γουλής Blog: Τέτοιες νίκες θα κάνουν πιο εύκολη την είσοδο του Παναθηναϊκού στην «εποχή Μπενίτεθ»

Επιτέλους κι ένα «εύκολο» απόγευμα για τον εφετινό Παναθηναϊκό! Είχε πολύ καιρό να κάνει ένα «σβηστό» ματς και να πάρει μία τόσο άνετη και καθαρή νίκη -από πλευράς έντασης, σασπένς κι ευκαιριών- το «τριφύλλι» κι αυτή απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης ήρθε στο ντεμπούτο του Ράφα Μπενίτεθ στον «πράσινο» πάγκο, το οποίο κύλησε ιδανικά...

Σαφώς και δεν έκανε κάτι... εντυπωσιακό ή «μαγικό» ο Ισπανός κόουτς, διότι ο χρόνος που είχε στη διάθεσή του ήταν πραγματικά πολύ λίγος. Μόλις... μιάμιση προπόνηση και «vamos». Λίγες κατευθύνσεις πάνω στην τακτική συμπεριφορά της ομάδας, λίγες οδηγίες πάνω στον τρόπο ανάπτυξης και στις συνεργασίες απ’ τα «φτερά» της επίθεσης, μεγαλύτερη αμεσότητα και ανάπτυξη με 3-4 γρήγορες πάσες στο transition όταν η πίεση έφερνε κλεψίματα ψηλά και σωστές αποστάσεις των γραμμών, για να υπάρχει ισορροπία. Τη λέξη που λέει και ξαναλέει ο πολύπειρος τεχνικός του Παναθηναϊκού ως βασική αρχή των πάντων στο παιχνίδι του και τη φιλοσοφία του.

Δεν ήταν εντυπωσιακός στο... μάτι ο Παναθηναϊκός στον αγώνα με τον Αστέρα, όμως ήταν πολύ ορθολογικά όλα όσα έκανε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Και στις πιέσεις του σε συγκεκριμένους χώρους στα όρια του επιθετικού τρίτου και στις συνεργασίες που υπήρχαν απ’ τις πτέρυγες και στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσαν οι «πράσινοι» να «σπάσουν» την αμυντική γραμμή της αρκαδικής ομάδας, βγάζοντας συνεχώς παίκτες ανάμεσα στις γραμμές.

Εκεί αποσκοπούσε και η πρώτη «διαφορετική» επιλογή του Ράφα Μπενίτεθ, να χρησιμοποιήσει τον Φίλιπ Τζούριτσιτς στο «10», πίσω απ’ τον Σφιντέρσκι, έχοντας τον Σέρβο επί της ουσίας πότε σαν «forward» κοντά στον Πολωνό φορ και πότε σαν «play-maker» που έψαχνε τις συνεργασίες και το «τρίγωνο» με τους δύο εξτρέμ. Μία version του «Τζούρι» που την είχε υπηρετήσει και στην Ιταλία και μπορεί να την υποστηρίξει για τις επόμενες εβδομάδες όσο μείνει εκτός ο Μπακασέτας και μέχρι να μπορέσει να «δείξει» πράγματα και την ικανότητα να «μπει» πιο ενεργά στο rotation της ομάδας ο Βισέντε Ταμπόρδα.

Η αυτοπεποίθηση που έβγαλε η ομάδα

Το έτερο σημαντικό στοιχείο του αγώνα με τον Αστέρα ήταν η αυτοπεποίθηση που έβγαλε όλη η ομάδα. Το «ανέπνεες» στο γήπεδο, πως υπήρχε μεγαλύτερη πίστη σ’ αυτό που έκαναν όλοι μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Και πως αν έπαιρναν προβάδισμα στο σκορ (όπως κι έγινε στο φινάλε του α’ ημιχρόνου, με ένα πεντακάθαρο πέναλτι πάνω στον Σφιντέρσκι που υπέδειξε ο VAR) τούτη τη φορά δεν θα την «πατούσαν», όπως έγινε σε μισή... ντουζίνα ματς φέτος σε πρωτάθλημα και Europa League. Και το επιβεβαίωσαν πλήρως στο δεύτερο 45λεπτο.

Δεν απειλήθηκαν πλην μίας φάσης με τον Εμμανουηλίδη στο 63’ -στο μοναδικό σημείο που χάθηκε για λίγο η ισορροπία και «κατσούφιασε» ο Μπενίτεθ- πίεσαν για να βρουν δεύτερο «γκολ» και να «σκοτώσουν» το παιχνίδι και το βρήκαν στο 68’ σε μία φάση που είχε και δόση... τύχης έτσι άτσαλα που βρήκε την μπάλα ο Τσίκο και την έστειλε στο βάθος των διχτύων του Παπαδόπουλου. Και πάλι όμως εκεί ερχόταν με φόρα απ’ την πίσω ζώνη ο Τσέριν και θα είχε «στρωμένη» τη φάση μπροστά του για να απειλήσει, ακόμη κι αν δεν την έβρισκε άθελά του με τον ώμο ο παίκτης του Αστέρα.

Μία σχετικά «εύκολη» και κυνική νίκη για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος είχε... ξεμάθει να νικάει με αυτόν τον τρόπο και σίγουρα θα του κάνει πολύ καλό στην αυτοπεποίθηση και την πίστη που θα πρέπει να έχει για να «τελειώνει» τέτοιου είδους αγώνες.

Και είναι σαφές πως τέτοιες νίκες θα κάνουν πιο εύκολη την είσοδο όλης της ομάδας στην «εποχή Μπενίτεθ», διότι θα δώσουν χρόνο σ’ όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα να «απορροφήσει» τις ιδέες και την αγωνιστική φιλοσοφία του 65χρονου τεχνικού. Και να προσπαθήσει να μείνει «μέσα» κι ανταγωνιστικός σ’ όλους τους στόχους του...