Γουλής Blog: Ο Παναθηναϊκός «ισορρόπησε» πολύ το ρόστερ του κι έχει μόνο ένα «θέμα» να λύσει

Σε μία προέκταση του χθεσινού σημειώματος από τούτη εδώ την καταπράσινη γωνιά του ίντερνετ και την ανάλυση για την πιο μεγάλη «νίκη» του Παναθηναϊκού στο εφετινό μεταγραφικό «παζάρι», σήμερα (10/9) -δύο μέρες πριν κλείσει το μεταγραφικό «παράθυρο» στην Ελλάδα- είναι ίσως το κατάλληλο timing για να ανοίξει λίγο η κουβέντα γύρω το πόσο κάλυψε το ποδοσφαιρικό «τριφύλλι» επαρκώς όλα τα ανοικτά μέτωπα του ρόστερ του.

Απ’ το τελευταίο ντεμαράζ στο φινάλε του Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου, με τις τρεις μεταγραφές των Μίλος Πάντοβιτς, Σίριλ Ντέσερς και Βισέντε Ταμπόρδα, όταν ο Παναθηναϊκός επικοινώνησε πως ολοκληρώθηκαν οι κινήσεις του γι’ αυτό το καλοκαίρι, υπήρξαν πάρα πολλές αναφορές, ενδοιασμοί κι ανάλυση γύρω αν χρειάζονταν οι «πράσινοι» κάτι ακόμα, κάτι παραπάνω...

Δεν θα αναλωθώ στις ακραίες απόψεις και στην τοξικότητα του «κράζω για να... κράξω» που αποτυπώθηκε σε μερίδα των social media από ορισμένους οι οποίοι «ζουν και τρέφονται» απ’ όλο αυτό. Σέβομαι κάθε (μα κάθε) άποψη -είτε με βρίσκει σύμφωνο, είτε διαφέρει απ’ τη δική μου- εφόσον έχει μέσα της ποδοσφαιρικά κριτήρια και ποδοσφαιρική προσέγγιση και δεν επικεντρώνεται σε «καφενειακή» στάση με την οποία δυστυχώς μεγάλωσαν και μια και δυο και τρεις γενιές στην Ελλάδα.

Κατά τη γνώμη μου ο Παναθηναϊκός και δη τα πρόσωπα που έτρεξαν τον εφετινό καλοκαιρινό σχεδιασμό (Παπαδημητρίου με Βιτόρια συν τα υπόλοιπα στελέχη που είχαν συμμετοχή σε κάποιες υποθέσεις) επικεντρώθηκαν εξαρχής σωστά πάνω σε δύο άξονες:

1.Να μειωθεί ο ηλικιακός μέσος όρος σε έναν Παναθηναϊκό ο οποίος έμοιαζε αρκετά «γερασμένος» και είχε παίκτες που δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς που έχει πλέον το ποδόσφαιρο, αλλά και τη φιλοσοφία που ήθελε να περάσει στην ομάδα ο Ρουί Βιτόρια.

2.Να γίνει το ρόστερ πολύ πιο «ισορροπημένο» στις επιλογές του. Να καλυφθούν δηλαδή τα κενά που υπήρχαν σε συγκεκριμένες θέσεις και να κυρίως να μην υπάρχουν τεράστιες αποστάσεις μεταξύ των (θεωρητικά) πρώτων και δεύτερων επιλογών. Να γίνει δηλαδή για πρώτη φορά πράξη το «δύο παίκτες ανά θέση» και να μην «πληγώνει» την ομάδα η απουσία ενός ή δύο ποδοσφαιριστών σε κάποια (μικρά ή μεγάλα) ματς, δημιουργώντας αίσθηση ανασφάλειας εντός κι εκτός.

Έριξε κατά πολύ τον ηλικιακό μέσο όρο του

Θεωρώ πως και στους δύο άξονες ο Παναθηναϊκός πήρε αρκετά υψηλό βαθμό. Σίγουρα υψηλότερο από πέρσι, μολονότι οι κινήσεις του καλοκαιριού του 2024 στο «μάτι» έδειχναν πιο... λαμπερές κι εντυπωσιακές (Τετέ, Πελίστρι, Ίνγκασον, Μαξίμοβιτς). Και με μία μεγάλη, διπλή διαφοροποίηση δεδομένων το εφετινό καλοκαίρι: Την πίεση που υπήρχε εξαρχής λόγω του Cost Control της UEFA και της υποχρέωσης να ισορροπήσει ο Παναθηναϊκός το ισοζύγιο των εξόδων πάνω στο 70% των συνολικών εσόδων της ομάδας, αλλά και της ανάγκης να γίνουν (και) σημαντικές πωλήσεις για να επιτευχθεί το παραπάνω.

Από πλευράς θέσεων, προσώπων και ηλικιών οι «πράσινοι» προχώρησαν σταθερά απ’ την πρώτη στιγμή πάνω σ’ αυτά που είχαν συζητήσει και προγραμματίσει απ’ τις τελευταίες μέρες του Μαΐου.

Ο ηλικιακός μέσος όρος -μεταγραφή με τη μεταγραφή- έπεσε πάρα πολύ, αν συνυπολογίσει κανείς πως οι παίκτες που αποχώρησαν ως ελεύθεροι (Αράο, Ρουμπέν Πέρεθ, Μάγκνουσον, Σένκεφελντ), μαζί με εκείνους που πωλήθηκαν (Ιωαννίδης Βαγιαννίδης, Μαξίμοβιτς) συν τον 37χρονο Ζέκα που σταμάτησε το ποδόσφαιρο είχαν μέσο όρο στα 30,35 έτη, ενώ οι 11 που αποκτήθηκαν (με μεγαλύτερο ηλικιακά και μοναδικό «30άρη») τον Ντέσερς ήταν στα 26,91 έτη.

Γεμίζοντας όλα τα κενά και τα «κουτάκια» του

Στο θέμα των αγωνιστικών χαρακτηριστικών, ο Πέδρο Τσιριβέγια είναι ένα πολύ διαφορετικό «6άρι» σε σχέση με τον «βαρύ» και δυσλειτουργικό στην κυκλοφορία και την ανάπτυξη, Αράο και σίγουρα πιο κοντά στο αγωνιστικό μοντέλο που είχε σχεδιάσει ο Ρουί Βιτόρια.

Ο Κυριακόπουλος (πρώτο καλοκαιρινό απόκτημα) «γέμισε» την αριστερή πλευρά της άμυνας του Παναθηναϊκού, όπου μετά την αποτυχημένη μεταγραφή του Φίλιπ Μαξ, είχε αναγκαστεί να βγάλει όλη τη σεζόν non-stop και με... μπουκάλα οξυγόνου ο σούπερ αθλητικός -αλλά 34χρονος πια- Φίλιπ Μλαντένοβιτς.

Στο δεξί άκρο της άμυνας ο top-class κι επί σειρά ετών αρχηγός της Μίλαν, Ντάβιντε Καλάμπρια, όχι μόνο ήρθε να καλύψει το βασικό κενό της πώλησης του Γιώργου Βαγιαννίδη, αλλά προσέθεσε εμπειρία, ποιότητα, κλάση, προσωπικότητα και νοοτροπία νικητή σ’ όλο το ρόστερ, υπερκαλύπτοντας τη θέση.

Στο τέρμα ο Αλμπάν Λαφόν αποκτήθηκε για να προσφέρει μία πιο νεανική προσέγγιση και σίγουρα να βάλει μεγαλύτερη πίεση στον Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι στη μάχη για το Νο1. Ξαι το (ευεργετικό) αποτέλεσμα φάνηκε στα καλοκαιρινά ευρώ-προκριματικά, όπου ο Πολωνός άρχισε να βρίσκει τον πραγματικό εαυτό του, έχοντας αλλάξει στο ενδιάμεσο την ψυχολογία του και «καθαρίσει» το μυαλό του.

Ο δε Ανάς Ζαρουρί, μολονότι δείχνει πως θέλει λίγο χρόνο για να «μπει» 100% στη νοοτροπία και τις συνθήκες της ομάδας, σίγουρα «γεμίζει» πολύ περισσότερο τα άκρα, με τον Βιτόρια να διατηρεί στο ρόστερ και να υπολογίζει και τον Ντάνιελ Μαντσίνι, με τον οποίο έχει κάνει ήδη μία πολύ ξεκάθαρη κουβέντα και τους έχει αποσαφηνίσει το ρόλο που θα έχει στην ομάδα.

Ο Βιτόρια είναι σίγουρος για τον Ρενάτο Σάντσες

Αν υπάρχει ένας... ενδοιασμός στην όλη διαδικασία, αυτός έχει να κάνει με το «8» και το αν ο top-class (αλλά με προβλήματα τραυματισμών τα τελευταία χρόνια) Ρενάτο Σάντσες θα μπορέσει να καλύψει επαρκώς τη θέση και το κενό του Μαξίμοβιτς. Ή αν ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν μία επιπλέον «κάλυψη» στο «8» με άλλη μία κίνηση.

Μιλώντας με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια (διότι σε οποιαδήποτε άλλη βάση θα ήταν τουλάχιστον «ιεροσυλία» να αναρωτιόμαστε αν είναι... καλός ποδοσφαιριστής ή όχι ο Πορτογάλος), η απόκτησή του δείχνει να είναι «στοίχημα». Ο Βιτόρια θεωρεί πως ο Ρενάτο θα είναι φέτος στο επίπεδο που θέλει και θα κάνει τη διαφορά. Γι’ αυτό κι επέμεινε πολύ στην απόκτησή του, ψήνοντας κι ο ίδιος τον 28χρονο άσο να έρθει στην Ελλάδα και να μην πάει στην Τουρκία.

Είναι 100% δική επιλογή, ωστόσο στο τέλος της ημέρας ο 55χρονος τεχνικός έχει κερδίσει σε απόλυτο βαθμό το δικαίωμα να του δείχνουμε όλοι μας λίγο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Και με βάση τα όσα μαθαίνω απ’ το Κορωπί τις τελευταίες ημέρες ο Σάντσες έχει αρχίσει να ανεβάσει αρκετά «στροφές» κι όλοι περιμένουν πως μετά τη διακοπή θα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση για να μπει και να δώσει το... παραπάνω και τις ποιοτικές πινελιές του στο παιχνίδι της ομάδας.

Το «θέμα» της επίθεσης και η είσοδος του Ντέσερς

Κατανοώ πως το επόμενο βήμα της όλης κουβέντας θα πάει στο μεσοεπιθετικό σκέλος και το κατά πόσο θα μπορέσουν οι Ταμπόρδα, Πάντοβιτς και Ντέσερς να καλύψουν, ο πρώτος το (μεγάλο) κενό του Ουναΐ στη δημιουργία (κι εκτέλεση) και οι άλλοι δύο να δώσουν λύσεις στην απουσία του «εύκολου» γκολ. Απ’ την στιγμή δε, που η πώληση του Φώτη Ιωαννίδη έγινε στο... 90’ του μεταγραφικού «παραθύρου».

Αυτό ναι, συμφωνώ, πως είναι το βασικό «θέμα» που θα πρέπει να λύσει ο Ρουί Βιτόρια στις επόμενες εβδομάδες. Ο Παναθηναϊκός είναι ήδη μία πολύ πιο άρτια και σωστά δομημένη ομάδα, εμφανίστηκε πολύ πιο συμπαγής στα ευρωπαϊκά προκριματικά απέναντι σε υψηλού επιπέδου αντιπάλους, πιέζει πολύ καλά και συγκροτημένα ανακτώντας σχετικά γρήγορα την κατοχή μπάλας, δημιουργεί δύο φορές περισσότερο και πολύ πιο ορθολογικά, έχει περισσότερα επιθετικά μοτίβα στο παιχνίδι του, όμως παραμένει αναποτελεσματικός.

Κι αυτό μολονότι «ακουμπάει» όλη την ομάδα, ρίχνει πολύ περισσότερο το «βάρος» και τα... φώτα πάνω στους επιθετικούς και δη στα νέα αποκτήματα, τον Ντέσερς και τον Πάντοβιτς, μολονότι ο τελευταίος θα επικεντρωθεί σε πρώτη φάση στις εγχώριες διοργανώσεις όντας εκτός ευρώ-λίστας. Σε μία ομάδα η οποία είναι σωστά «ζυγισμένη», ο Βιτόρια θα πρέπει να βρει τους τρόπους (δίχως να διαφοροποιήσει σημαντικά το game plan των «πράσινων») με τους οποίους θα αξιοποιήσει τους δύο νέους φορ του, προκειμένου να εκμεταλλευτεί τις εκτελέσεις τους που είναι και το πιο δυνατό σημείο τους.

Αυτό είναι το επόμενο task που έχει μπροστά του ο προπονητής του Παναθηναϊκού, για το οποίο θα χρειαστεί λίγο παραπάνω χρόνο με τον Ντέσερς, διότι δεν είχε την ευκαιρία να «γνωριστεί» με το υπόλοιπο γκρουπ λόγω των υποχρεώσεών του με την εθνική Νιγηρίας και θα «μπει» τελευταίος στις προπονήσεις της ομάδας.

Έχει πάντως την εμπειρία ο Ντέσερς για να μειώσει το χρόνο προσαρμογής του κι αν είναι απλά ο... εαυτός του κι ο φορ που γέμισε γκολ τα αντίπαλα δίχτυα για δύο χρόνια και κάτι στην Σκωτία, να είστε σίγουροι πως όλα θα γίνουν όλα πολύ πιο εύκολα για τον Παναθηναϊκό…