Γουλής Blog: Είναι τεράστια επένδυση ο Πελίστρι για να τραυματίζεται όποτε περνάει το... FIR της Ουρουγουάης

Παρακολούθησα τη σημερινή (20/11) εκπομπή του OnlyPao στο YouTube με τον Λάμπρο Γκαραγκάνη και τον Σπύρο Σιαμπλή και τη συζήτηση/ανάλυση που έκαναν για το θέμα του νέου τραυματισμού Φακούντο Πελίστρι και μπορώ να πω ότι συμφωνώ στο 99,9% όσων ανέφεραν οι δύο ρεπόρτερ και φίλοι.

Απ’ την πλευρά μου έχω να προσθέσω ένα πράγμα: Πως είναι πραγματικά τεράστια επένδυση ο Ουρουγουανός εξτρέμ για να μένει «βυθισμένος» στο ιατρικό δελτίο του Παναθηναϊκού. Όπερ σημαίνει πως απ’ την στιγμή που έγινε πάλι το «κακό» με το νέο τραυματισμό του, έπειτα από κλήση στην Εθνική Ομάδα της πατρίδας του, θα πρέπει να γίνει μία πολύ προσεκτική, αλλά σοβαρή συζήτηση όλων των πλευρών για να βρεθεί μία ουσιαστικά λύση. Διότι η σεζόν είναι ακόμη μεγάλη και έως το καλοκαιρινό Μουντιάλ σε ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό έχουμε πολύ δρόμο, αλλά κι άλλες κλήσεις του 23χρονου άσου στην ομάδα του Μαρσέλο Μπιέλσα.

Κι ο πρώτος που θα πρέπει να καταλάβει πως όλο αυτό ΔΕΝ είναι προς όφελός του είναι ο ίδιος ο παίκτης. Στην εκπομπή του OnlyPao ειπώθηκε πολύ σωστά πως το πρώτο μεγάλο «κακό» έγινε στο πρώτο εφετινό «παράθυρο» των Εθνικών, τον περασμένο Σεπτέμβριο. Διότι ο Πελίστρι είχε ήδη έναν πρώτο τραυματισμό μετά τη ρεβάνς της 28ης Αυγούστου με τη Σαμσουνσπόρ στην Τουρκία, ΔΕΝ έπαιξε στο πρώτο ματς του πρωταθλήματος με τον Λεβαδειακό στη Λεωφόρο κι ακολούθως έφυγε για την Ουρουγουάη και για τα δύο παιχνίδια που θα καθόριζαν την πρόκρισή της στο Μουντιάλ 2026. Ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να απαγορεύσει την παρουσία του στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημά του, βάσει των όσων επιτάσσουν οι ντιρεκτίβες της FIFA. Θα έπρεπε, ωστόσο, από τότε να έχει στείλει προς την Ομοσπονδία της Ουρουγουάης μία επιστολή με ένα συνολικό report με την κατάσταση υγείας του παίκτη και να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου προς τους Ουρουγουανούς. Όπως έκανε σ’ αυτό το «παράθυρο» των Εθνικών Ομάδων, για να είναι κατοχυρωμένος και να θέσει και την Ομοσπονδία προ των ευθυνών της.

Στο «παράθυρο» του Σεπτέμβρη, ο Μπιέλσα τον χρησιμοποίησε εμφανώς ανέτοιμο για 77 λεπτά στο ματς με το Περού (3-0) που έκρινε και την πρόκριση της στα τελικά του Μουντιάλ κι ο δε Πελίστρι, είτε από αίσθημα «ευθύνης» μπροστά στη μεγάλη πρόκληση της Εθνικής του, είτε επειδή δεν θα ήθελε να ρισκάρει το ενδεχόμενο να χάσει τη θέση του στην ομάδα, πίεσε τον εαυτό του για να παίξει. Η «ζημιά» όμως έγινε, ο Πελίστρι υπέστη «βαριά» υποτροπή κι ο Παναθηναϊκός τον «έχασε» για 2,5 μήνες. Για να τον... ξαναχάσει τώρα, μετά τον νέο τραυματισμό του στις προπονήσεις της Ουρουγουάης.

Η ανάλυση των ιατρικών δεδομένων

Εδώ λοιπόν είναι δύο οι άξονες τους οποίους θα πρέπει να εξετάσει ο Παναθηναϊκός για να βρει μία ουσιαστική λύση πάνω στη δεύτερη ακριβότερη -από πλευράς κόστους- μεταγραφή του τα τελευταία 3-4 χρόνια (6+2 εκατ. ευρώ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για το 55% των δικαιωμάτων του) και να μπει ένα «φρένο» στα ζητήματα των τραυματισμών του.

Ο πρώτος άξονας αφορά το ιατρικό σκέλος, όπου θα πρέπει να αναζητηθούν οι λόγοι που ένας παίκτης που δεν είχε τρομερά μεγάλη ευπάθεια από τραυματισμούς στα χρόνια που παίζει στην Ευρώπη, έβγαλε τέταρτο διαφορετικό (και σε άλλο σημείο) τραυματισμό μέσα σε 9-10 μήνες. Είναι θέμα μυϊκού συστήματος; Είναι η επιβάρυνσή του κι απ’ τα υπερατλαντικά ταξίδια και το γεγονός που (όπως σωστά είπε ο Λάμπρος Γκαραγκάνης) είναι κάθε φορά σε θέση πτήσης 22, 24 και 28 ώρες για να πάει κι άλλες τόσες για να γυρίσει, κάνοντας 14.000 με 15.000 χιλιόμετρα; Είναι θέμα της εκγύμνασης και του διαφορετικού τρόπου δουλειάς στην Εθνική Ουρουγουάης; Είναι όλα αυτά μαζί; Υπάρχει πολύ εξειδικευμένο, ιατρικό προσωπικό πλέον στον Παναθηναϊκό για να δοθούν απαντήσεις πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Αν υπήρχε κάποιο «λάθος» στην αποκατάστασή του, ο Πελίστρι θα έβγαζε υποτροπές στο ίδιο σημείο, όπως συμβαίνει π.χ. με τον Ρενάτο Σάντσες, ο οποίος έχει «ζήτημα» με τον δικέφαλο μηριαίο μυ. Εδώ όμως οι μυϊκοί τραυματισμοί του είναι κάθε φορά σε άλλο σημείο. Την πρώτη φορά στο δεξί πόδι, αυτή τη φορά στον αριστερό τετρακέφαλο.

Να βάλει κι ο ίδιος «κόκκινες γραμμές»

Ο δεύτερος άξονας αφορά την κουβέντα που θα πρέπει να γίνει κεντρικά: Ο Παναθηναϊκός θα επιδιώξει να μιλήσει πολύ πιο αναλυτικά με την ουρουγουανική Ομοσπονδία, ενδεχομένως και με τον Μπιέλσα (αν και δεν είναι κι ο πλέον... εύκολος άνθρωπος του κόσμου για τέτοιου είδους «συζητήσεις»), για να βρεθεί ένας κοινός δρόμος συνεργασίας κι ένα πλαίσιο σταθερής επικοινωνίας πάνω στη διαχείριση του Πελίστρι. Ο 23χρονος εξτρέμ αν και νεαρός σχετικά σε ηλικία, είναι απ’ τα πιο «παλιά» στελέχη αυτής της Εθνικής Ουρουγουάης κι ένας απ’ τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές της. Θα πρέπει, ωστόσο, να γίνει αντιληπτό και στην Ομοσπονδία της λατινοαμερικανικής χώρας πως ένας... τραυματίας Πελίστρι, δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν. Διότι θα φτάσει (και) η περίοδος του Μουντιάλ κι ο Ουρουγουανός δεν θα έχει καθόλου ρυθμό στα πόδια του, ζώντας διαρκώς με το άγχος των τραυματισμών.

Απ’ την άλλη όμως θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ (διότι είναι αντίστοιχα σημαντική και η δική του ευθύνη) πως σε κάποιες περιπτώσεις θα πρέπει να βάζει «κόκκινες γραμμές». Δεν είναι καλά και προέρχεται από τραυματισμό; Δεν πιέζει τον εαυτό του και δεν ρισκάρει για να πάθει μεγαλύτερη «ζημιά», όπως έγινε τον Σεπτέμβρη. Διότι ο Μπιέλσα έκανε τη... δουλειά του, αλλά ο Παναθηναϊκός τον «έχασε» για 2,5 μήνες -και θα τον «χάσει» ξανά για σχεδόν άλλον ένα μήνα- κι ο ίδιος «ζημίωσε» τον εαυτό του.

Πρέπει να γίνουν στο προσεχές διάστημα και τα δύο παραπάνω, επαναλαμβάνω διότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να «χάνει» ένα απ’ τα πιο σημαντικά περιουσιακά στοιχεία του κάθε λίγο και λιγάκι κι απ’ την άλλη δεν μπορεί ο Πελίστρι να τραυματίζεται (όχι από κάποια κλωτσιά, αλλά από μυϊκά ζητήματα), κάθε φορά που περνάει το... FIR της Ουρουγουάης.