Blog Γουλής: Ψάχνοντας λίγο πιο «βαθιά» τις δύο μεγάλες αλλαγές του Κόντη στον Παναθηναϊκό

Αν κάποιος -εκτός Παναθηναϊκού- αρχίσει να αναζητάει τους λόγους της (συνολικής) «μεταμόρφωσης» του «τριφυλλιού» εντός κι εκτός γηπέδου μέσα σε μία εβδομάδα, σε αποτελέσματα, αλλά και σε κλίμα, διάθεση και ψυχολογία, δεν χρειάζεται να κάνει τίποτε περισσότερο απ’ το να καθίσει και να παρακολουθήσει στο YouTube και στο PAO TV, το διάρκειας 6:20 λεπτών βίντεο με την παρακάμερα του κυριακάτικου (28/9) αγώνα με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο.

Σε άλλη μία εξαιρετική digital δουλειά απ’ τους «πράσινους» που είναι πολύ... μπροστά σ’ αυτόν τον τομέα και στα social media την τελευταία διετία. Και θα πρέπει κάποια στιγμή να τονίζονται και τα «καλά» σ’ αυτή την ομάδα.

Δεν χρειάζεται λοιπόν να δει τίποτα περισσότερο ή λιγότερο, διότι εκεί θα τα «καταλάβει» όλα. Και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί και δουλεύει πλέον η ομάδα υπό την καθοδήγηση του Χρήστου Κόντη και των συνεργατών του, έχοντας ξεκάθαρο σχέδιο και πλάνο, προγραμματισμένα στην κάθε λεπτομέρειά τους.

Και τη διάθεση των αποδυτηρίων που έχουν γίνει πλέον «ένα», οδηγώντας -εκτός των άλλων- και τις ισχυρές προσωπικότητες στο να βγουν μπροστά και να λειτουργήσουν ως «ασπίδα» για όλο το γκρουπ. Και τη διαχείριση ενός υλικού που... απαξιώθηκε, χωρίς να έχει βγάλει ούτε το 20% των δυνατοτήτων του. Όσοι δεν το έχετε δει, Παναθηναϊκοί ή μη, αφιερώστε αυτά τα 6 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα και θα καταλάβετε τα πάντα, δίχως να χρειαστεί να σας γράψει τίποτε άλλο ο κάθε Γουλής ή ο κάθε ένας δημοσιογράφος που καλύπτει το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού.

Πέρα απ’ το βίντεο, προχωρώντας σε μία πιο «βαθιά» ανάλυση της όλης κατάστασης και των αλλαγών εντός του Παναθηναϊκού, προσωπικά έχω να προσθέσω 2-3 πράγματα στην κατανόηση των δεδομένων, έχοντας μιλήσει πλέον με μεγαλύτερη άνεση με μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Αυτό ήταν το «παράπονο» απ’ τον Βιτόρια

Αν υπήρχε ένα «παράπονο» απ’ την πλευρά των ποδοσφαιριστών για τον Ρουί Βιτόρια και το τιμ του, αυτό δεν είχε να κάνει με «συμπεριφορές» απ’ την πλευρά του Πορτογάλου τεχνικού. Δεν ήταν άνθρωπος «ρήξεων» ο Βιτόρια, ίσα-ίσα δεν θα «χρεωθεί» κιόλας για πράγματα με τα οποία δεν είχε καμία σχέση.

Το «παράπονο» έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό (και) με τη μεταδοτικότητά του, διότι από ένα σημείο και μετά όλη η ομάδα -«παλιοί» αλλά και «νέοι» παίκτες- δεν κατανοούσαν τι ήθελε να παίξει και πώς να το εκτελέσουν μέσα στο γήπεδο, ιδίως με θεωρητικά πιο «αδύναμες» ομάδες. Κι αυτό ήταν ένα πρόβλημα που το κουβάλησε ο Παναθηναϊκός και την περσινή σεζόν, ενώ αντίστοιχο «παράπονο» είχαν ακόμη κι εκείνοι που έφυγαν το περασμένο καλοκαίρι απ’ το ρόστερ.

Επίσης, είναι αλήθεια πως από ένα σημείο και μετά ο Βιτόρια δεν «έβλεπε» πλέον κάποιους παίκτες. Δεν τους εμπιστευόταν; Ένιωθε πως δεν ήταν επαρκείς; Δεν πίστευε ότι θα του έκαναν τη... δουλειά; Μπορεί κι όλα τα παραπάνω μαζί, όμως είναι ξεκάθαρο πως υπήρχε σοβαρό θέμα διαχείρισης του υλικού, το οποίο -διάολε- μόνο «σκάρτο» δεν είναι, όσο κι αν ο καθένας μπορεί να έχει τις ενστάσεις του για το αν χρειαζόταν ακόμη ένας παίκτης σε μία θέση ή σε κάποια άλλη.

Η προσέγγιση, η «πληροφορία» και το τιμ του

Τι «άλλαξε» ο Κόντης; Πρώτα απ’ όλα τον τρόπο προσέγγισης της ομάδας, αλλά και της «μεταφοράς» της πληροφορίας προς τους ποδοσφαιριστές. Το έχω ξαναγράψει άλλες δύο φορές το τελευταίο δεκαήμερο, όμως το παραπάνω είναι μία μεγάλη αλήθεια και μία βασική λεπτομέρεια η οποία παίζει μεγάλο ρόλο στο μυαλό των παικτών.

Δεν τσίμπησε ξαφνικά... μύγα τον Μπακασέτα, τον Σιώπη, τον Κυριακόπουλο (που είναι και «φρέσκος» στην ομάδα), τον Ίνγκασον ή τον Τετέ και μιλούν όλοι μαζί κι ο καθένας χώρια, για ξεκάθαρο πλάνο απ’ το τεχνικό τιμ σε κάθε ματς, το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα τον καθένα να γνωρίζει σε απόλυτο βαθμό τι πρέπει να κάνει και πως πρέπει να το εκτελέσει μέσα στο γήπεδο. Τόσο στην προπόνηση, όσο και στον αγώνα.

Η προετοιμασία των παιχνιδιών κάνει πλέον «φύλλο και φτερό» τον αντίπαλο και σ’ αυτό έχει παίξει μεγάλο ρόλο και το τιμ που έχει στο πλευρό του ο Κόντης. Κι ο Αλέξανδρος Τζιόλης κι ο Γιάννης Κοντοές, ο οποίος έχει «μπει» στο ρόλο του και λειτουργεί σαν «στρατιώτης» του 50χρονου τεχνικού, παρότι ήταν... παρεξηγημένος ως παίκτης στα ματς εναντίον του Παναθηναϊκού.

Το ίδιο ισχύει και με τον προπονητή της φυσικής κατάστασης Ευθύμη Κυπριανού, ο οποίος κάνει πολύ καλή δουλειά, αλλά και στο κομμάτι της ανάλυσης, όπου εκτός απ’ τον Θεοχάρη Τσελεμπώνη ο οποίος «μπήκε» στο «τριφύλλι» μαζί με τον Κόντη, ο Παναθηναϊκός έχει στη διάθεσή του ένα τεράστιο «όπλο» που ακούει στο όνομα Γιάννης Αντωνόπουλος. Τον κορυφαίο στο είδος του στην Ελλάδα, ο οποίος δουλεύει 20 ώρες τη μέρα και... ταίριαξε απόλυτα με την εργασιομανία του Κόντη.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδειγμα απ’ αυτό

Επίσης, στο κομμάτι της προσέγγισης των ποδοσφαιριστών και της αξιοποίησης του ρόστερ και του δυναμικού της ομάδας, ο Κόντης ήταν απόλυτα ειλικρινής. Κι αυτό που είπε στην πρώτη συνάντησή του με τους παίκτες, το έκανε πράξη.

Όλοι θα παίξουν, όλοι υπολογίζονται, όλοι «ενεργοποιήθηκαν», όλοι είναι σημαντικοί κι θα έχουν το ρόλο τους στην ομάδα. Και οι ποδοσφαιριστές είναι οι πρώτοι που τον αντιλαμβάνονται όλο αυτό. Όταν βλέπεις τον Άλεξ Γερεμέγεφ, ο οποίος (λογικά) θα φύγει απ’ τον Παναθηναϊκό σε τρεις μήνες όταν εκπνεύσει το συμβόλαιό του, να μπαίνει στο 74’ (όντας παροπλισμένος και... ξεχασμένος) και να «λυσσάει» μέσα στο ματς με τον Παναιτωλικό και στο τέλος να σημειώνει (άλλο ένα) buzzer-beater γκολ, δεν χρειάζεται να πεις περισσότερα.

Δεν επιχειρώ μ’ όλα όσα γράφω να παρουσιάσω μία «τέλεια» και «ιδανική» κατάσταση σε όλα. Έχει πολλά θέματα να επιλύσει ο Παναθηναϊκός κι ο πρώτος που το ξέρει και το έχει τονίσει προς το γκρουπ των παικτών είναι ο ίδιος ο Κόντης.

Όμως όλα όσα βλέπουμε τις τελευταίες 10 μέρες είναι ΠΟΛΥ ΠΙΟ «ΚΑΝΟΝΙΚΑ» ως συνθήκη εντός των αποδυτηρίων. Και ειλικρινά δεν βλέπω το λόγο που θα πρέπει να μπει ο Παναθηναϊκός και η ιδιοκτησία του στη διαδικασία να το «αλλάξουν» όλο αυτό ξανά και να συνεχίσουν να ψάχνουν για προπονητή σε 10-15 μέρες, είτε αυτός είναι ο Ρεμπρόφ, είτε κάποιος άλλος.

Πρέπει να «αφουγκραστεί» να το «διαβάσει»

Όχι, δεν θα «επιλέξουν», ούτε θα «κρατήσουν» οι παίκτες τον προπονητή, όπως είπε ο Ντέμης Νικολαΐδης το βράδυ της Δευτέρας (29/9) στη NOVA. Όμως απ’ την άλλη είναι πολύ σημαντικό να αφουγκράζεσαι ως οργανισμός τα vibes των αποδυτηρίων και να βλέπεις, να αξιολογείς και να κρίνεις με βάση -όχι τα αποτελέσματα- αλλά με το σχέδιο τη συνοχή και τη νοοτροπία της ομάδας μέσα στο γήπεδο. Κι όλα αυτά ο Παναθηναϊκός έχει αρχίσει πια να τα βγάζει σε πολύ πειστικό βαθμό.

Σε σημείο που να αναρωτιέσαι, αν αξίζει να πάρει ξανά η ηγεσία του ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΙΣΚΟ και να προχωρήσει σε μία αλλαγή που ουδείς γνωρίζει τι θα βγάλει και που μπορεί να την οδηγήσει. Ειδικά τώρα που δείχνει πως έχει μπει σε έναν σωστό δρόμο...

Απ’ την άλλη βεβαίως, εφόσον αποφασιστεί η παραμονή του Χρήστου Κόντη θα πρέπει να γίνει συνειδητά ως επιλογή απ’ τη διοίκηση και την ιδιοκτησία του Παναθηναϊκού και να στηριχθεί σε απόλυτο βαθμό. Ακόμα κι αν έρθουν «στραβές» στην πορεία.

Το ποδοσφαιρικό τμήμα δείχνει πως μπορεί πλέον να το διαχειριστεί όλο αυτό. Και τις όποιες «στραβές» Το ζητούμενο είναι να αφουγκραστεί και να «διαβάσει» σωστά κι ο Γιάννης Αλαφούζος αυτό που έχει γίνει τις τελευταίες δέκα μέρες εντός της ομάδας και να πάρει την σωστή απόφαση...