Παναθηναϊκός: Τα νωθρά ξεκινήματα και η «πράσινη»... κατηφόρα που ακολουθεί
Η σύγκριση των αριθμών της πρώτης και της τρίτης περιόδου του Παναθηναϊκού δείχνει τη μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στον τρόπο που ξεκινά ο «Επτάστερος» το α' και το β' μέρος.
Η σύγκριση των αριθμών της πρώτης και της τρίτης περιόδου του Παναθηναϊκού δείχνει τη μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στον τρόπο που ξεκινά ο «Επτάστερος» το α' και το β' μέρος.
Η επιβλητική νίκη του Παναθηναϊκού επί της Παρτίζαν (91-69) στο «Telekom Center Athens» επιβεβαίωσε ξανά ένα μοτίβο που έχει αρχίσει να… παγιώνεται.
Οι «πράσινοι» μπαίνουν συχνά νωθρά στο παιχνίδι, δέχονται εύκολους πόντους και χρειάζονται χρόνο μέχρι να βρουν ρυθμό. Όμως, από τη στιγμή που πατήσουν το γκάζι, η εικόνα αλλάζει δραματικά. Η ένταση ανεβαίνει, η άμυνα «ξεκλειδώνει» και το ματς - ειδικά στα εντός έδρας - γέρνει με ορμή προς την πλευρά τους.
Ο κόσμος το είδε με τη Ντουμπάι BC, το είδε και με την Παρτίζαν. Δύο σερί ματς όπου ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο ημίχρονο έβγαλε σερί που… εξαφάνισαν τον αντίπαλο. Πρώτα 26-1. Μετά 25-0. Είναι νούμερα που παραπέμπουν σε ομάδες πρωταθλητισμού με νοοτροπία νικητή.
Παρόλα αυτά, η μεγάλη είδηση δεν βρίσκεται μόνο στα σερί. Βρίσκεται στη σύγκριση της 1ης και της 3ης περιόδου. Μία σύγκριση που αποδεικνύει ότι ο Παναθηναϊκός έχει τεράστιο περιθώριο βελτίωσης στο ξεκίνημα των αγώνων. Την ίδια στιγμή όμως, είναι μία από τις κορυφαίες ομάδες της EuroLeague στο τρίτο δεκάλεπτο. Δηλαδή, διαφέρει ο τρόπος που ξεκινάει το πρώτο και το δεύτερο μέρος.
Παναθηναϊκός: Νωθρά πρώτα δεκάλεπτα
Το μεγάλο πρόβλημα των «πράσινων» στην πρώτη περίοδο είναι η έλλειψη έντασης και μαχητικού πνεύματος, αλλά και η κακή επικοινωνία στην άμυνα. Κακές αντιδράσεις και εύκολα καλάθια, που σε κάποιες βραδιές στοίχισαν στον «Επτάστερο».
Στην επίθεση ο Παναθηναϊκός έχει την ποιότητα και το ταλέντο για να παράγει σκορ, όμως το αρνητικό είναι ότι η αποτελεσματικότητα του «τριφυλλιού» είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα κατά τη διάρκεια των πρώτων περιόδων. Την ίδια στιγμή, δεν ισχύει το ίδιο για τους αντιπάλους του Παναθηναϊκού, που, λόγω της αμυντικής εικόνας των «πράσινων», βρίσκουν αρκετά σουτ υπό πολύ καλές προϋποθέσεις και... ζεσταίνονται από νωρίς.
Παράλληλα, υπάρχει έλλειψη συγκέντρωσης και στα αμυντικά ριμπάουντ, καθώς κατά τη διάρκεια των πρώτων δεκαλέπτων, οι παίκτες του Εργκίν Αταμάν χάνουν αρκετά από αυτά.
Ο Παναθηναϊκός «μεταμορφώνεται» στα τρίτα δεκάλεπτα
Αντίστροφη εικόνα στο τρίτο δεκάλεπτο υπάρχει για τον Παναθηναϊκό. Πρόκειται για την καλύτερη περίοδο των «πράσινων» στη φετινή EuroLeague και η μοναδική που παραπέμπει σε two-way ομάδα. Κάτι το οποίο χρειάζεται να έχει ως στοιχείο η κάθε ομάδα που επιθυμεί να κατακτήσει τρόπαιο.
Στα τρίτα δεκάλεπτα, ο Παναθηναϊκός - συνήθως - σφίγγει κατά πολύ την άμυνά του, είναι πιο συγκεντρωμένος, με καλύτερη επικοινωνία και - ειδικά στα δύο τελευταία ματς - καταφέρνει να «πνίγει» τους αντιπάλους του, μειώνοντας εντυπωσιακά τα ποσοστά τους και αυξάνοντας τα λάθη τους.
Παράλληλα, η επίθεση λειτουργεί ακόμα καλύτερα, τα ποσοστά - έστω και λίγο - ανεβαίνουν, ενώ και στον τομέα των ριμπάουντ υπάρχει σημαντική βελτίωση.
Αυτή η μεταμόρφωση δεν είναι συγκυριακή, αλλά γίνεται σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Από τα 13 τρίτα δεκάλεπτα που έχει παίξει ο Παναθηναϊκός στη EuroLeague, μόλις 2 χάθηκαν καθαρά (κόντρα σε Ερυθρό Αστέρα και Παρί). Σε όλα τα υπόλοιπα είτε ο Παναθηναϊκός ήταν ανώτερος, είτε ήταν ανταγωνιστικός, είτε… διέλυσε τον αντίπαλο.
Το μεγάλο contrast και τα εντυπωσιακά σερί
Αν κάποιος δει μόνο τους αριθμούς των δύο περιόδων, θα πιστέψει ότι πρόκειται για δύο… διαφορετικές ομάδες. Στην πρώτη περίοδο υπάρχει αργή «εκκίνηση», μέτρια περιφερειακή άμυνα, χαμηλή πίεση και υψηλά ποσοστά αντιπάλων. Αντίθετα, στην τρίτη περίοδο υπάρχει πολύ καλύτερη συγκέντρωση, ένταση και σκληράδα, βελτίωση στην άμυνα και σε πολλές περιπτώσεις, κυριαρχία.
Και αυτό φάνηκε στα δύο τελευταία παιχνίδια με δύο εντυπωσιακά σερί. Σερί που απλώς δεν συναντάς σε κορυφαίο επίπεδο EuroLeague και ειδικά αν αυτά γίνονται back-to-back.
Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να ξεκινά καλύτερα τα ματς
Ο Παναθηναϊκός δείχνει πως είναι καλύτερος στα δεύτερα ημίχρονο των αγώνων, όμως αυτό θα πρέπει να αλλάξει και να υπάρχει μεγαλύτερη διάρκεια μέσα στο 40λεπτο.
Μπορεί να ανεβάζει ρυθμό συνεχώς στα παιχνίδια του και τον τελευταίο καιρό να «πνίγει» τους αντιπάλους με άμυνα στο δεύτερος μέρος, ωστόσο αυτό σε κάποιες βραδιές μπορεί να μην συμβεί. Στο «T-Center» βέβαια αυτό μπορεί να συμβεί και λόγω της ώθησης που δίνει ο κόσμος.
Σε μια διοργάνωση όπου κάθε λεπτομέρεια μετράει, το να κυνηγάς το δεν είναι πάντα εύκολο και ειδικά στα εκτός έδρας παιχνίδια. Αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να εμφανίζει από την αρχή την ένταση του τρίτου δεκαλέπτου, τότε το ταβάνι του ανεβαίνει επικίνδυνα. Και αυτό είναι το αληθινό «κέρδος» πίσω από τις τελευταίες εμφανίσεις.
| Στοιχείο Παιχνιδιού | 1η Περίοδος | 3η Περίοδος |
| ORTG (Πόντοι ανά 100 κατοχές) | 118.4 (7ος στη διοργάνωση) | 120.69 (6ος στη διοργάνωση) |
| DRTG (Πόντοι που δέχεται ανά 100 κατοχές) | 122.69 (17ος) | 103.86 (3ος) |
| True Shooting% (Πόντοι ανά προσπάθεια σκοραρίσματος) | 56.58 (13ος) | 58.82 (10ος) |
| Ποσοστό Τριπόντων | 29.87 (20ος) | 33.37 (13ος) |
| True Shooting% Αντιπάλων | 59.68 (7ος) | 50.74 (2ος καλύτερος) |
| Ποσοστό Τριπόντων Αντιπάλων | 35.37 (13ος) | 23.96 (1ος καλύτερος) |
| Ποσοστό Επιθετικών Ριμπάουντ Αντιπάλων | 32.43 (9ος) | 30.58 (5ος) |
| Ποσοστό Λαθών Αντιπάλων ανάλογα με τις κατοχές | 12.61 (19ος) | 15.88 (14ος) |