Καπουκάκης Blog: Η ποιότητα του Παναθηναϊκού, ο «μαέστρος» και ο άψογος Αταμάν

Ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για ένα ματς που έμοιαζε με τεστ χαρακτήρα. Κι όχι απλώς το πέρασε, αλλά πήρε «10»! Με μια εξαιρετική εμφάνιση και επιβλητική νίκη (95-81) απέναντι στην Αναντολού Εφές, το «τριφύλλι» έδειξε στην πράξη τι σημαίνει ομάδα με βάθος, ποιότητα και προπονητικό σχέδιο.

Κι όλα αυτά, σε μια βραδιά που ο Κέντρικ Ναν δεν ήταν... καλά. Ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης είχε κακή εκκίνηση, τέσσερις μόλις πόντους και περιορισμένο χρόνο συμμετοχής. Παρόλα αυτά, η ομάδα του Εργκίν Αταμάν έπαιξε το πιο ολοκληρωμένο μπάσκετ της φετινής σεζόν, θυμίζοντας «Λερναία Ύδρα»: όποιο κεφάλι και να της κόψεις, δύο ξεπροβάλλουν στη θέση του.

Με 27 ασίστ για μόλις 11 λάθη, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα πρόσωπο ομαδικό, σφιχτό και με εξαιρετική ισορροπία. Κάθε παίκτης που μπήκε στο παρκέ είχε ρόλο, κάθε επίθεση είχε στόχο. Ακόμα και χωρίς τον πιο επιδραστικό της σκόρερ, η «πράσινη μηχανή» κύλησε άψογα, αποδεικνύοντας ότι φέτος δεν είναι μονάχα «ομάδα του Ναν». 

Κι αυτό δεν είναι μεμονωμένο παράδειγμα. Και στο ντέρμπι του ΣΕΦ, παρά την ήττα, οι «πράσινοι» είχαν σταθεί εξαιρετικά. Στην Πόλη, ο Παναθηναϊκός ήταν, φυσικά, πολύ ανώτερος και η εξαιρετική του παρουσία ολοκληρώθηκε με μία άκρως σημαντική νίκη.

Ο «μαέστρος» Κώστας Σλούκας

Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που έδωσε ρυθμό, ηρεμία και δημιουργία σ’ αυτό το... κονσέρτο, αυτός ήταν ο Κώστας Σλούκας. Με 10 πόντους, 12 ασίστ και κανένα λάθος, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού υπέγραψε μια εμφάνιση απόλυτου ελέγχου και καθαρού μυαλού.

Ήταν υπεύθυνος, συνολικά, για 35 πόντους, μοίρασε ιδανικά το παιχνίδι, ενεργοποίησε τους ψηλούς (15 πόντοι ο Γιούρτσεβεν, 10 πόντοι ο Χολμς) και διέλυσε την pick & roll άμυνα της Εφές με χειρουργική ακρίβεια. Δεν χρειάστηκε να σκοράρει πολύ. Αρκούσε να κάνει ακόμα καλύτερους τους γύρω του. Ήταν ο «μαέστρος» που διεύθυνε την πιο ώριμη εμφάνιση του Παναθηναϊκού στη σεζόν.

 Ο άψογος Αταμάν στην Πόλη

Και φτάνουμε στον Εργκίν Αταμάν. Τις τελευταίες ημέρες, επικράτησε το γνωστό... ελληνικό φαινόμενο, ευτυχώς από μία μικρή μερίδα φίλων (;) του Παναθηναϊκού. Αναρτήσεις στα social media μιλούσαν για «κακή εικόνα», για «έλλειψη ταυτότητας» και άλλα διάφορα. Ακούσαμε αρκετά... όμορφα σχόλια αυτές τις ημέρες. Όμως, ο Τούρκος τεχνικός απάντησε με μπάσκετ.

Στην Πόλη, ο Αταμάν έκανε κοουτσάρισμα επιπέδου Final Four. Ξεκίνησε με τον Σλούκα στην πρώτη πεντάδα, «χτύπησε» με συνέπεια την αδύναμη pick & roll άμυνα της Εφές, μοίρασε σωστά τα λεπτά, διαχειρίστηκε άψογα την κακή απόδοση του Ναν και κράτησε την ομάδα πειθαρχημένη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Αμυντικά, παρά την... λατρεία του στο Hedge, άφησε την... φιλοσοφία του και δικαιώθηκε. Η επιλογή του να παίξει άμυνα με αλλαγές - κυρίως όταν στο παρκέ ήταν ο Ρισόν Χολμς - έδωσε ρυθμό, ενέργεια και συνοχή στον «Επτάστερο». Ο Παναθηναϊκός... έπνιξε την Εφές, οι περιστροφές μειώθηκαν (άρα και τα λάθη στην επικοινωνία) και το αποτέλεσμα ήταν μια σφιχτή, λειτουργική άμυνα που στο διάστημα που το παιχνίδι «παιζόταν» - και δεν είχε κριθεί - κράτησε τους Τούρκους κάτω από 70 πόντους.

Ο Χολμς έλαμψε μέσα από αυτό το σχήμα, επιβεβαιώνοντας όσα είχαμε γράψει πρόσφατα: ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να ωφεληθεί αν δοκιμάσει πιο συχνά άμυνα με αλλαγές.

Αυτή η νίκη δεν ήταν απλώς μια εκτός έδρας επιτυχία. Ήταν δήλωση ενόψει της συνέχειας και ένα δείγμα των δυνατοτήτων της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι μπορεί να κερδίζει και να εντυπωσιάζει χωρίς να εξαρτάται από έναν παίκτη, ότι διαθέτει προπονητή με ξεκάθαρο πλάνο και ότι η χημεία χτίζεται βήμα - βήμα, μέσα από νίκες σαν κι αυτή.

Παρά το γεγονός ότι ο «κορμός» είναι ίδιος, οι «λαμπερές» προσθήκες, δείχνουν ότι ο Αταμάν δεν έχει «έτοιμο προϊόν», αλλά έργο υπό εξέλιξη. Αλλά όταν βλέπεις τέτοιο μπάσκετ, τέτοιο ομαδικότητα και τέτοια πειθαρχία, ξέρεις πως το project είναι σε καλό επίπεδο.

Υ.Γ. Φυσικά, θα πρέπει να ευχηθούμε ταχεία ανάρρωση στους Γιώργο Παπαγιάννη και Ερτσάν Οσμάνι. Όσον αφορά στον άλλοτε αρχηγό του Παναθηναϊκού, είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψει πιο δυνατός και θα ξανακάνει σύντομα αυτό που αγαπά. Και κάποια στιγμή, θαρρώ ότι θα επιστρέψει στην ομάδα που ανδρώθηκε, αγάπησε και τίμησε στο έπακρο.