Καπουκάκης Blog: Για να φτάσεις στην κορυφή θα πρέπει και... να υποφέρεις

Μετά την επιβλητική εντός έδρας νίκη επί της Παρτίζαν, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην κορυφή της EuroLeague (ισόβαθμος με Χάποελ και Ερυθρό Αστέρα), γράφοντας την 4η συνεχόμενη νίκη του και φτάνοντας, ουσιαστικά, εκεί που όλοι περίμεναν πως θα βρίσκεται.

Όχι επειδή όλα έγιναν εύκολα, ούτε επειδή το ρόστερ ήταν πάντα πλήρες (έτσι κι αλλιώς το αντίθετο ισχύει). Αλλά επειδή μέσα από το πιο δύσκολο και «επικίνδυνο» σημείο της σεζόν, η ομάδα του Εργκίν Αταμάν έδειξε χαρακτήρα.

Όταν όλοι μιλούσαν για… καταστροφή, ο Παναθηναϊκός ετοίμαζε αντεπίθεσή 

Στις αρχές Νοεμβρίου, η δυσαρέσκεια - για την εικόνα της ομάδας - ήταν μεγάλη, η... καταστροφολογία έδινε και έπαιρνε και όλοι είχαν «μηδενίσει» από τόσο νωρίς τα πάντα. 

Ο Παναθηναϊκός είχε να διαχειριστεί πολλές απουσίες, το ότι έπαιξε χωρίς διαθέσιμο σέντερ, μετρούσε αλλεπάλληλα εκτός έδρας παιχνίδια, την ίδια στιγμή που η εικόνα του ήταν πολύ κακή και η βαριά ήττα στο Βελιγράδι από τον Ερυθρό Αστέρα ήρθε να κάνει το κλίμα ακόμα πιο «βαρύ». Και με δύο ακόμα εκτός έδρας ματς να ακολουθούν όλοι... έβλεπαν «κατάρρευση». Πολλοί μιλούσαν ανοιχτά για 0/4 και για ένα επικίνδυνο 5-6 που θα έβαζε την ομάδα σε μόνιμη πίεση, ίσως και σε κρίση. Μόνο που το μπάσκετ - και κατ' επέκταση ο αθλητισμός - δεν τελειώνει στις... προβλέψεις του καθενός.

Η επιστροφή στις νίκες ήρθε εκεί που λίγοι περίμεναν. Αρχικά, ο «Επτάστερος» έβγαλε αντίδραση στο Παρίσι και εν συνεχεία, με την αυτοπεποίθηση που απέκτησε, νίκησε και στη Μαδρίτη.

Και σε αυτή τη διαδικασία, ο Κένεθ Φαρίντ ήταν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, αφού προσέφερε παρουσία στη ρακέτα, έδωσε ένταση που χρειαζόταν η ομάδα και βοήθησε τα μέγιστα. Οι ηγέτες (Σλούκας, Ναν, ακόμα και ο Σορτς) βγήκαν μπροστά και με μια ομαδική ενέργεια που άλλαξε επίπεδο, ο Παναθηναϊκός όχι απλώς επέζησε, αλλά γύρισε τον διακόπτη.

Παναθηναϊκός: Οι μεγάλες ομάδες πρέπει να «υποφέρουν» για να γίνουν πρωταθλήτριες

Θεωρώ, πως το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν όσοι στέκονται μόνο στη βαθμολογία είναι ότι αγνοούν τον παράγοντα διαχείριση κρίσης. Στη σύγχρονη EuroLeague, καμία ομάδα δεν φτάνει στην κορυφή χωρίς ένα «σκοτεινό» σημείο στη σεζόν. Εκεί όπου δοκιμάζονται τα πάντα.

Η συνοχή, ο πάγκος, ο προπονητής, η ψυχολογία, ακόμα και τα αποδυτήρια. Γιατί, ναι. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αυτό που μόλις αναφέραμε, αλλά σε μία δύσκολη στιγμή, λόγω της αγάπης του κόσμου, αλλά και της... βιασύνης του να κρίνει ανθρώπους και καταστάσεις, άπαντες στον οργανισμό θα πρέπει να διαχειριστούν τις δύσκολες στιγμές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να «αναγεννηθούν» μέσα από αυτές. Και ο Παναθηναϊκός αυτό έκανε. Ακούστηκαν πολλά πριν από μερικές εβδομάδες. Κάποια ακούστηκαν δίκαια και άλλα σχόλια ήταν - το λιγότερο - υπερβολικά. Παρόλα αυτά, η ομάδα του Εργκίν Αταμάν... έκλεισε τα αυτιά της, υποσχέθηκε βελτίωση και την έδειξε με εντυπωσιακό τρόπο. 

Και όσον αφορά στο ότι οι ομάδες πρέπει να... υποφέρουν για να φτάσουν στην κορυφή, αυτό δεν αποτελεί θεωρία. Αντίθετα, αποτελεί... ιστορία.

Η περσινή Φενέρ έχανε με 30άρες (και πιο μετά μέσα στην σεζόν), ήταν «πνιγμένη» στα προβλήματα και είχε σερί ήττες μέσα στον Δεκέμβριο, αλλά δεν επηρεάστηκε από την κρίση, αλλά κατόρθωσε να κατακτήσει το τρόπαιο στο Άμπου Ντάμπι. 

Σε ακόμη χειρότερη κατάσταση ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης του 2023, που βρέθηκε στο 0-2 από την Παρτίζαν στα Play Offs, αλλά κατάφερε να απορροφήσει την πίεση και να αναδειχθεί πρωταθλήτρια στο Κάουνας, παρά το γεγονός ότι ήταν αουτσάιντερ.

Παράλληλα, ο Παναθηναϊκός του 2024 έφτασε μια ανάσα από τον αποκλεισμό στο Game 4 με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, μόνο και μόνο για να επιστρέψει, να στείλει τη σειρά στο ΟΑΚΑ και να σηκώσει το 7ο στο Βερολίνο μετά από έναν 1,5 μήνα.

Κοινός παρονομαστής; Όλες αυτές οι ομάδες είχαν ήδη γνωρίσει τι σημαίνει πίεση επιβίωσης πριν φτάσουν στους τίτλους. Η προπέρσινη Ρεάλ, που ξεκίνησε με 16-0 και δεν ένιωσε δυσκολία ποτέ μέσα στη χρονιά, λύγισε στον τελικό. Και λύγισε γιατί βρέθηκε απέναντι σε μια ομάδα που είχε μάθει να αντέχει. Ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει στο -14 στο πρώτο μέρος, αλλά με υπομονή και ψυχραιμία κατάφερε να επιστρέψει, να κάνει τη «βασίλισσα» να αισθανθεί... άβολα και στο τέλος να την «διαλύσει».

Ο Παναθηναϊκός πήρε το «μάθημα» και δεν του στοίχισε

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να καλύψει το χαμένο έδαφος, όμως είναι σημαντικό ότι πήρε το «μάθημά» του, χωρίς να πληρώσει κάτι βαθμολογικά. 

Το πρόγραμμα, οι απουσίες, το «κενό» μέσα στη ρακέτα και το ψυχολογικό βάρος έφεραν ένα μικρό «κρασάρισμα». Όμως το ρεκόρ της ομάδας είναι άκρως θετικό μέχρι στιγμής. Δεν έγινε καμία «ζημιά» που να χρειάζεται μεγάλες... ανατροπές. Και κάποιος μπορεί να πει ότι αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά στο μπάσκετ τίποτα δεν κρίνεται στα... χαρτιά και στα ρόστερ. Όλα κρίνονται στον αγωνιστικό χώρο.

Οι προσωπικότητες του Παναθηναϊκού βρήκαν μπροστά μετά το κακό διάστημα των «πράσινων», ο Εργκίν Αταμάν προσαρμόστηκε, οι νίκες εκτός έδρας έφεραν αυτοπεποίθηση και η ομάδα άρχισε να θυμίζει σύνολο που ξέρει... που θέλει να πάει. Και σήμερα ο Παναθηναϊκός, με όλα τα προβλήματα ακόμη ανοιχτά, είναι στην κορυφή της EuroLeague.

Αυτό δείχνει πως ο φετινός «Επτάστερος» έχει και μέταλλο, πέρα από ποιότητα. Πάντως, ακόμα είναι πάρα πολύ νωρίς και θα πρέπει να δούμε πως θα αντιδράσει το «τριφύλλι» σε παρόμοιες καταστάσεις. 

Όμως, το σίγουρο είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν έφτιαξε... χαρακτήρα μετά τη νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης, της Ντουμπάι BC ή της Παρτίζαν. Τον είχε ήδη φτιάξει στο Βελιγράδι. Όταν ο Κώστας Σλούκας υποσχέθηκε ότι η ομάδα θα βελτιωθεί. 

Αυτή η τετράδα νικών δεν είναι απλώς ένα θετικό σερί, αλλά είναι η πρώτη μεγάλη απόδειξη ότι ο «Επτάστερος» έχει τον σκληρό πυρήνα, την προσωπικότητα και την ψυχική ανθεκτικότητα που χρειάζεται μια ομάδα που πάει για μεγάλα πράγματα και έχει ως μοναδικό στόχο το τρόπαιο.

Και αν κάτι μας έμαθε η περσινή σεζόν, είναι ότι αυτά τα στοιχεία αξίζουν πολύ περισσότερο από ένα καλό ξεκίνημα. Ο Παναθηναϊκός έπεσε, σηκώθηκε και ξαναμπήκε στη μάχη. Και αυτή είναι - σχεδόν πάντα - η αρχή μιας μεγάλης ιστορίας.