Παναθηναϊκός: Η τέχνη του να χάνεις ό,τι αξίζεις
Από το ποδοσφαιρικό «διάβασμα» στη ψυχολογική κατάρρευση γιατί το Τριφύλλι δεν παίρνει αυτό που δικαιούται.
Από το ποδοσφαιρικό «διάβασμα» στη ψυχολογική κατάρρευση γιατί το Τριφύλλι δεν παίρνει αυτό που δικαιούται.
Ο Παναθηναϊκός παραμένει εγκλωβισμένος σε έναν φαύλο κύκλο προσδοκίας και απογοήτευσης. Παρά τις ποιοτικές εμφανίσεις και τις τακτικές επιτυχίες, η ομάδα δείχνει να στερείται της προσωπικότητας που απαιτείται για να διαχειριστεί τις κρίσιμες στιγμές.
Το αποτέλεσμα είναι η επαναλαμβανόμενη απώλεια βαθμών, εντός και εκτός Ελλάδας, που δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στην ατυχία ή στα διαιτητικά λάθη. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να χάσεις αυτό που δικαιούσαι, και ο Παναθηναϊκός τους έχει μετατρέψει σε καθημερινότητα.
Δεν πρόκειται για σύμπτωση, αλλά για μοτίβο. Οι αγώνες του Τριφυλλιού κρατούν τους φιλάθλους του μόνιμα ανάμεσα στην ελπίδα και την απογοήτευση. Η ψυχολογία τους γίνεται λάστιχο, καθώς το «δεν άξιζα και με πάτησαν» εναλλάσσεται με το «το άξιζα, αλλά έχασα».
Το παιχνίδι με τη Φέγενορντ ήταν το δυσκολότερο τεστ της σεζόν
Παρά τις απουσίες και απέναντι σε μια ομάδα σε εξαιρετική κατάσταση, ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι μπορούσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Για 45+2 λεπτά η Φέγενορντ δεν απείλησε ουσιαστικά και έμοιαζε ικανοποιημένη με το 0-1. Ωστόσο, μια στιγμή απροσεξίας ήταν αρκετή για να αλλάξει η ροή.
Η ισοφάριση ήρθε ψυχρά, άδεια, και το ματς πήρε τη γνώριμη τροπή. Δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Είναι η ρουτίνα του Παναθηναϊκού να φέρνει τα παιχνίδια στα μέτρα του, να προηγείται και στο τέλος να πετάει βαθμούς. Η κυκλοθυμία της ομάδας και η έλλειψη προσωπικότητας αποδεικνύονται καθοριστικές. Αν υπήρχε ψυχραιμία και ηγετική παρουσία, η εικόνα θα ήταν διαφορετική. Ακόμη και η διαιτησία δεν θα αποτελούσε εμπόδιο όπως φάνηκε στη Γλασκόβη με τη Ρέιντζερς ή στη Θεσσαλονίκη με τον Άρη. Νίκες που χάθηκαν με Κηφισιά, Ολυμπιακό και Γκόου Αχεντ Ιγκλς θα είχαν αλλάξει την πορεία.
Όμως με «αν» δεν γράφεται ιστορία. Η εξήγηση είναι απλή η ομάδα δεν διαθέτει την προσωπικότητα να καθορίσει τα παιχνίδια με τον δικό της τρόπο. Αντί να αποφύγει τον τοίχο, τον κοιτάζει και πέφτει πάνω του, για να αναρωτηθεί μετά γιατί δεν τον απέφυγε. Κι όμως, υπάρχει μια αχτίδα φωτός στο Europa League. Με τα προβλήματα που αντιμετώπισε, ο Παναθηναϊκός έδωσε το δυσκολότερο εκτός έδρας ματς της League Phase. Αν εκεί δεν κατέρρευσε ψυχολογικά, τότε όλα τα υπόλοιπα εκτός Αθηνών μπορεί να τα κατακτήσει.
Συνεπώς, τα αποτελέσματα δεν είναι επιλογή αλλά υποχρέωση
Ο Κόντης άξιζε να φύγει με ένα θετικό αποτέλεσμα από τη θέση του πρώτου προπονητή. Στα ευρωπαϊκά εκτός έδρας παρουσίασε εξαιρετικό διάβασμα και προετοίμασε ιδανικά την ομάδα. Η συγκομιδή δεν είναι καταστροφική θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αλλά οι ήττες από Φέγενορντ και Γκόου Αχεντ Ιγκλς η οποία νίκησε την Άστον Βίλα και συνέτριψε την Γιουνγκ Μπόις δείχνουν ότι το γκρουπ έχει ποιότητα.
Ο Παναθηναϊκός δεν διαχειρίζεται άσχημα τη φανέλα. Το πρόβλημα βρίσκεται στο μυαλό και στην προσωπικότητα που λείπει. Ο Μπενίτεθ διαθέτει προσωπικότητα, αλλά δεν αρκεί μόνος του. Το θετικό είναι ότι η ομάδα περιμένει σημαντικές επιστροφές. Δεν πρόκειται για δικαιολογία, αλλά για πραγματικότητα.
Πάνω απ’ όλα, ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει ψυχολογική ισορροπία. Όσο τα παιχνίδια μοιάζουν με καρδιογράφημα σε ώρα ταχυπαλμίας, θα μένει η πίκρα και το αναπάντητο «γιατί».
