Η χαμένη ευκαιρία του Βίκτορ Ούγκο Ντελγκάδο στον Παναθηναϊκό

Το καλοκαίρι του 1991, ο Παναθηναϊκός βρισκόταν στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου και αναζητούσε τον τρίτο ξένο που θα πλαισίωνε τους ήδη λαμπερούς Βάντζικ και Βαζέχα.

Η επιλογή φαινόταν αυτονόητη ο Βίκτορ Ούγκο Ντελγκάδο, ένας Αργεντινός με μαγικά πόδια και εκρηκτική παρουσία στον ΟΦΗ, ήταν έτοιμος να κάνει το μεγάλο άλμα. Όμως η ιστορία του δεν εξελίχθηκε όπως όλοι περίμεναν.

Πριν την επανάσταση του νόμου Μποσμάν, οι ελληνικές ομάδες είχαν δικαίωμα να διατηρούν μόλις τρεις ξένους στο ρόστερ τους. Ο Παναθηναϊκός του Βασίλη Δανιήλ, νταμπλούχος εκείνης της χρονιάς, είχε ήδη δύο πολύτιμους Πολωνούς, τον σταθερό τερματοφύλακα Γιόζεφ Βάντζικ και τον ασταμάτητο σκόρερ Κριστόφ Βαζέχα. Η αναζήτηση για τον τρίτο ξένο δεν κράτησε πολύ. Ο Ντελγκάδο, με τις εμφανίσεις του στον ΟΦΗ, είχε ήδη μαγνητίσει τα βλέμματα.

Η μεταγραφή του από το Ηράκλειο στην Παιανία έγινε αστραπιαία, όπως συνηθιζόταν τότε

Όμως η πορεία του στον Παναθηναϊκό ήταν απογοητευτική. Έπαιξε μόλις 18 λεπτά σε έναν αγώνα πρωταθλήματος, σκοράροντας ένα γκολ απέναντι στα Τρίκαλα. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού δεν ταίριαζε με τον μποέμ χαρακτήρα του Αργεντινού, ενώ ο ανταγωνισμός στη μεσοεπιθετική γραμμή ήταν αδυσώπητος. Εκτός από το δίδυμο Σαραβάκος-Βαζέχα, υπήρχαν παίκτες όπως οι Μπορέλι, Φραντζέσκος, Δώνης και Γεωργακόπουλος.

Ο Ντελγκάδο δεν αγαπούσε την προπόνηση, ειδικά όταν δεν περιείχε μπάλα. Ο αστικός μύθος θέλει τον επιστάτη της Παιανίας, Δημήτρη Αγριμάκη, να τον κυνηγά κάθε φορά που έσβηνε τσιγάρα στις μοκέτες του προπονητικού κέντρου. Η παρουσία του στην ομάδα ήταν φευγαλέα και σχεδόν κανείς δεν τον θυμάται ως μέλος εκείνης της ομάδας που έφτασε στα προημιτελικά του πρώτου Champions League.

Τον Ιανουάριο επέστρεψε στον ΟΦΗ, εκεί όπου είχε λάμψει την προηγούμενη χρονιά

Ο Ντελγκάδο, γνωστός ως «Ντελγκαδίτο» στην Ουρακάν, είχε εντυπωσιάσει τον Κώστα Καζανάκη, υπεύθυνο μεταγραφών του ΟΦΗ, μετά από εισήγηση του Χουάν Ραμόν Ρότσα. Ο Ρότσα, γνώστης της λατινοαμερικανικής αγοράς, είχε ήδη φέρει «λαβράκια» όπως οι Ίσις και Βέρα. Ο Ευγένιος Γκέραρντ, λάτρης του λάτιν στοιχείου, ενθουσιάστηκε με την προοπτική του Ντελγκάδο.

Ο Καζανάκης ταξίδεψε για να τον δει από κοντά σε αγώνα της Ουρακάν με τη Ρίβερ Πλέιτ. Μετά από εκείνη την εμφάνιση, η μεταγραφή ολοκληρώθηκε άμεσα. Ο Ντελγκάδο «έδεσε» με τον Χάιμε Βέρα και συμμετείχε στις λάτιν παραστάσεις του ΟΦΗ, σκοράροντας 6 γκολ σε 22 ματς. Ήταν μόλις 22-23 ετών και θεωρούνταν ατραξιόν του ελληνικού πρωταθλήματος. Η τεχνική του ήταν ασύγκριτη και η απρόβλεπτη φύση του τον έκανε εφιάλτη για τους αντίπαλους αμυντικούς.

Ωστόσο, η αποτυχημένη εμπειρία του στην Παιανία άφησε βαθιά σημάδια στην ψυχοσύνθεσή του. Αν και επέστρεψε στον ΟΦΗ, η απόδοσή του δεν ήταν η ίδια. Η εξωγηπεδική του ζωή με ξενύχτια, ποτό και τσιγάρα άρχισε να προβληματίζει. Ένα τροχαίο ατύχημα, στο οποίο κάηκε το αυτοκίνητό του, ενίσχυσε τις φωνές περί αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς.

Το 1993 αποχώρησε από την Ελλάδα και επέστρεψε στην αγαπημένη του Ουρακάν

Συνέχισε να αγωνίζεται σε διάφορους συλλόγους της Νότιας Αμερικής, αλλά ποτέ δεν έφτασε στο επίπεδο που θα μπορούσε. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 31 του, αφήνοντας πίσω του την απορία: τι θα είχε συμβεί αν μπορούσε να ντριπλάρει τους προσωπικούς του δαίμονες με την ίδια ευκολία που ντρίμπλαρε τους δύσμοιρους αμυντικούς που είχαν την ατυχία να τον βρουν μπροστά τους.

Ήταν ένας ποδοσφαιρικός μάγος, αλλά δεν μπήκε ποτέ σε καλούπια. Και αυτό, όσο γοητευτικό κι αν ακούγεται, του κόστισε την καριέρα που όλοι πίστευαν ότι θα είχε.