Europa League: Το YB Quarter Hour, όταν η Βέρνη φλέγεται

Η Βέρνη, η ήσυχη και τακτοποιημένη πρωτεύουσα της Ελβετίας, είναι γνωστή για τα ρολόγια της και την αίσθηση τάξης που αποπνέει.

Κι όμως, στο ποδοσφαιρικό της τοπίο δεσπόζει ένας σύλλογος που από την αρχή αψήφησε τα στερεότυπα, οι Γιουνγκ Μπόις. Περισσότερο από έναν αιώνα μετά την ίδρυσή τους, το 1898, συνεχίζουν να εκπλήσσουν όχι μόνο με τις επιδόσεις τους αλλά και με τις ιδιορρυθμίες που τους συνοδεύουν.

Το όνομα Γιουνγκ Μπόις προέκυψε ως ειρωνική απάντηση στους «Old Boys» της Βασιλείας, όταν μια παρέα νεαρών φοιτητών αποφάσισε να ιδρύσει τη δική της ομάδα. Αν και στα γερμανικά πέρασε απαρατήρητο, στα αγγλικά ακούγεται παιδικό και αφελές, προκαλώντας χαμόγελα διεθνώς.

Στη Βέρνη, όμως, έγινε σύμβολο και κομμάτι της ταυτότητας της πόλης. Η πρωτοπορία ήταν εμφανής από νωρίς. Στη δεκαετία του 1920, οι Γιουνγκ Μπόις δημιούργησαν το πρώτο ποδοσφαιρικό εστιατόριο στον κόσμο, εκμεταλλευόμενοι εμπορικά τον χώρο του γηπέδου.

Στο Βανκτορφ μπορούσες να δεις αγώνα καθισμένος σε βελούδινο μαξιλάρι και να απολαύσεις φαγητό, σε μια εποχή που οι κερκίδες ήταν ξύλινες. Το ποδόσφαιρο αντιμετωπιζόταν ως κοινωνικό γεγονός, σαν πανηγύρι για όλη την πόλη.

Μια από τις πιο γοητευτικές παραδόσεις του συλλόγου είναι το «YB Quarter Hour», το τελευταίο δεκαπεντάλεπτο των αγώνων. Ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950, όταν η ομάδα πετύχαινε καθοριστικά γκολ στο τέλος, κατακτώντας τέσσερις συνεχόμενους τίτλους από το 1957 ως το 1960.

Το 75ο λεπτό έγινε σημείο ψυχολογικής ανατροπής, με τους αντιπάλους να αγχώνονται και τους φιλάθλους να ζουν μια τελετουργία. Αν και σήμερα δεν έχει την ίδια στατιστική βαρύτητα, παραμένει ζωντανό στα συνθήματα και τα πανό.

Το Βανκτορφ , η ιστορική έδρα της ομάδας, χτίστηκε το 1925

Παγκοσμίως γνωστό έγινε το 1954 με το «Θαύμα της Βέρνης», όταν η Δυτική Γερμανία νίκησε την Ουγγαρία στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το παλιό στάδιο κατεδαφίστηκε και αντικαταστάθηκε από το Stade de Suisse, αλλά το 2020 το όνομα Βανκτορφ επανήλθε επίσημα, ύστερα από πίεση των οπαδών και χορηγική συμφωνία.

Το όνομα του γηπέδου προκάλεσε και μια διεθνή παρεξήγηση. Στα γερμανικά σημαίνει απλώς «το χωριό Wank», αλλά στα αγγλικά η λέξη wank είναι αργκό για τον αυνανισμό. Ο συνδυασμός με το όνομα της ομάδας προκαλεί αθέλητα γέλια στους αγγλομαθείς, αν και για τους Ελβετούς δεν υπάρχει τίποτα αστείο.

Το νέο Βανκτορφ δεν περιορίστηκε στα ονόματα. Ήταν από τα πρώτα στάδια στην Ευρώπη που επένδυσαν στην οικολογία, με φωτοβολταϊκά στη στέγη και υβριδικό χλοοτάπητα. Αν και πρακτικός, ο συνδυασμός φυσικού και τεχνητού γρασιδιού προκάλεσε αντιδράσεις στους παραδοσιακούς φιλάθλους.

Γύρω από το γήπεδο, οι οπαδοί έδωσαν τη δική τους πινελιά. Η αρκούδα, έμβλημα της Βέρνης, έγινε ανεπίσημος φύλακας της ομάδας. Φουσκωτές αρκούδες και μασκότ συνοδεύουν τους φιλάθλους στις πορείες προς το γήπεδο, μετατρέποντας τον αγώνα σε γιορτή. Δίπλα στο στάδιο, η μορφή της αρκούδας είναι πανταχού παρούσα.

Μια ιδιαίτερη λεπτομέρεια είναι η «κόκκινη τιμητική θέση» στο γήπεδο. Ανάμεσα σε χιλιάδες μαύρα και κίτρινα καθίσματα, μια μοναδική κόκκινη θέση ξεχωρίζει. Αφιερωμένη σε θρύλους της ομάδας ή ειδικούς επισκέπτες, συνδέει το παρόν με το παρελθόν. 

Εκτός από κύπελλα και φωτογραφίες, περιλάμβανε διαδραστικά παιχνίδια και παρουσίαση του χώρου όπου παίχτηκε ένα από τα πρώτα ματς του συλλόγου το 1898.

Ήταν μια γιορτή που απέδειξε πως οι Γιουνγκ Μπόις είναι ζωντανό κομμάτι της πόλης. Στις κερκίδες, η «Ostkurve» είναι η καρδιά του γηπέδου. Εκεί συγκεντρώνονται οι πιο φανατικοί οπαδοί, με πανό, συνθήματα και χορογραφίες που δίνουν στο Βανκτορφ μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα.